przypuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

założyć na podstawie pewnych oznak lub danych, że coś nastąpi, nastąpiło lub jest jakieś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Przypuśćmy, że ciotka ma rację. źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
	Powtórzenia pozwalają nam przypuścić, że słowom tym Leśmian przypisywał szczególne znaczenie. źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Myśli różne o ogrodach, 2010
	Któż by przypuścił, że taką drogą pójdzie Twoje życie! źródło: NKJP: Michał Sopoćko: Stańmy pod krzyżem Chrystusa, 2010
	Kloss pomyślał, że morderca miał niewiele czasu, by ukryć pistolet. Trudno jednak przypuścić, żeby trzymał nadal broń przy sobie... źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie,1967
	[…] można zasadnie przypuścić, że Lucyferowi z gnostyckiego mitu o Adamie […] w micie o Sofii odpowiada Achamoth, czyli Bogini Matka z czasów matriarchatu. źródło: NKJP: Jerzy Prokopiuk: Luciferiana: między Lucyferem a Chrystusem, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypuściłem +(e)m przypuścił	przypuściłam +(e)m przypuściła	przypuściłom +(e)m przypuściło	przypuściliśmy +(e)śmy przypuścili	przypuściłyśmy +(e)śmy przypuściły
2 os.	przypuściłeś +(e)ś przypuścił	przypuściłaś +(e)ś przypuściła	przypuściłoś +(e)ś przypuściło	przypuściliście +(e)ście przypuścili	przypuściłyście +(e)ście przypuściły
3 os.	przypuścił	przypuściła	przypuściło	przypuścili	przypuściły

bezosobnik: przypuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przypuśćmy
2 os.	przypuść	przypuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypuściłbym bym przypuścił	przypuściłabym bym przypuściła	przypuściłobym bym przypuściło	przypuścilibyśmy byśmy przypuścili	przypuściłybyśmy byśmy przypuściły
2 os.	przypuściłbyś byś przypuścił	przypuściłabyś byś przypuściła	przypuściłobyś byś przypuściło	przypuścilibyście byście przypuścili	przypuściłybyście byście przypuściły
3 os.	przypuściłby by przypuścił	przypuściłaby by przypuściła	przypuściłoby by przypuściło	przypuściliby by przypuścili	przypuściłyby by przypuściły

bezosobnik: przypuszczono by

bezokolicznik: przypuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przypuściwszy

gerundium: przypuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przypuszczać

Rz_osobowy

+

przypuścić

+

że ZDANIE

Zob. puścić