przypuścić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. do siebie

  • 2.

    pozwolić komuś zbliżyć się do jakiegoś miejsca, jakiejś osoby bądź rzeczy lub wziąć udział w czymś

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • synonimy:  dopuścić
    • przypuścić na jakąś odległość
    • przypuścić do akcji, do spółki, do kompanii; do siebie
  • Dwaj chłopcy […] wypchnęli na piasek ogromną, liliową-siną meduzę. Skupił się wokół niej krąg ciekawych. Obok mnie przystanęła dziewczyna. Ustąpiłem jej nieco miejsca, przypuściłem bliżej.

    źródło: NKJP: Wilhelm Mach: Góry nad Czarnym Morzem, 1961

    Bem kazał Kozaków przypuścić na odległość strzału.

    źródło: Internet

    Ojciec mnie we żniwa przypuścił do kosy. Malec, kosiłem gorliwie. Poraniłem ręce.

    źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002

    Sądząc, że chodzi o Heideggera, postanowiliśmy przypuścić ją do kompanii. A dziewczyna wyciąga jakiś formularz i dalej nas przepytywać.

    źródło: NKJP: Jaroslaw Krawczyk: E(legncki) B(olek), Gazeta Wyborcza,1995-04-07

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przypuszczę
    przypuścimy
    2 os. przypuścisz
    przypuścicie
    3 os. przypuści
    przypuszczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przypuściłem
    +(e)m przypuścił
    przypuściłam
    +(e)m przypuściła
    przypuściłom
    +(e)m przypuściło
    przypuściliśmy
    +(e)śmy przypuścili
    przypuściłyśmy
    +(e)śmy przypuściły
    2 os. przypuściłeś
    +(e)ś przypuścił
    przypuściłaś
    +(e)ś przypuściła
    przypuściłoś
    +(e)ś przypuściło
    przypuściliście
    +(e)ście przypuścili
    przypuściłyście
    +(e)ście przypuściły
    3 os. przypuścił
    przypuściła
    przypuściło
    przypuścili
    przypuściły

    bezosobnik: przypuszczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przypuśćmy
    2 os. przypuść
    przypuśćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przypuściłbym
    bym przypuścił
    przypuściłabym
    bym przypuściła
    przypuściłobym
    bym przypuściło
    przypuścilibyśmy
    byśmy przypuścili
    przypuściłybyśmy
    byśmy przypuściły
    2 os. przypuściłbyś
    byś przypuścił
    przypuściłabyś
    byś przypuściła
    przypuściłobyś
    byś przypuściło
    przypuścilibyście
    byście przypuścili
    przypuściłybyście
    byście przypuściły
    3 os. przypuściłby
    by przypuścił
    przypuściłaby
    by przypuściła
    przypuściłoby
    by przypuściło
    przypuściliby
    by przypuścili
    przypuściłyby
    by przypuściły

    bezosobnik: przypuszczono by

    bezokolicznik: przypuścić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: przypuściwszy

    gerundium: przypuszczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: przypuszczony

    odpowiednik aspektowy: przypuszczać

  • Rzosobowy + przypuścić +
    KOGO + (do KOGO/CZEGO)
  • Zob.  puścić