-
1.
cecha kogoś lub czegoś niewyróżniającego się niczym szczególnym, a przez to nieinteresującego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
antonimy: oryginalność
-
Miała małe mieszkanie. Zwyczajne mieszkanie [...]. To mnie uderzyło, banalność sprzętów, obrazek na ścianie, jakaś akwarela.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Wybór Anny, 2010
Podpisał rachunek z dziwnym uczuciem powrotu do banalności, do świata spraw przyziemnych, jak kupno pasty do zębów.
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997
Benedykt XVI udowodnił już, że trudno zarzucić mu banalność.
źródło: NKJP: Katarzyna Kaczorowska: Ważna dla Polski ważna dla świata, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-05-26
Fabuła robi się mdła, a jej zakończenie szokuje banalnością.
źródło: NKJP: Filip Dudek: Kryminał zręcznościowy, Dziennik Polski, 2006-05-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. banalność
banalności
D. banalności
banalności
C. banalności
banalnościom
B. banalność
banalności
N. banalnością
banalnościami
Ms. banalności
banalnościach
W. banalności
banalności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. banalny