beztrosko

Nawet zmrok nie przeszkadzał dzieciom beztrosko się bawić. W perspektywie miały niedzielę, wolne, więc czemu miałyby przestać?

źródło: NKJP: Sylwia Bławat: Bóg tak chciał, Echo Dnia, 2004-11-11

Z pewnością wspominał tamte lata, kiedy był jeszcze Stasiem i mógł beztrosko wędrować wieczorami wraz z przyjaciółmi szlakiem rozbawionych krakowskich restauracji.

źródło: NKJP: Dworski skarb, Dziennik Polski, 2003-10-10

Gdy tak powoli i beztrosko spacerował po parku, ciesząc się ostatnimi, coraz słabszymi promieniami słońca, nagle ktoś chwycił go od tyłu, zasłaniając usta [...].

źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996

Tak też przez stulecia ta liczna grupa społeczna, jaką była szlachta, [...] licząc na opatrzność bożą bawiła się, beztrosko spędzała czas i nie pracowała.

źródło: NKJP: Barbara Juraś - Krawczyk: Edukacyjny i społeczny wymiar bezrobocia (na przykładzie dużego miasta), 1999

[...] niby od niechcenia spytałem, co z synem aptekarza [...]. Baśka roześmiała się beztrosko: - Głuptasie, gdzie mi tam do aptekarzowego syna, skoro tylko ty mi w głowie.

źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000