pohamować - Wielki słownik języka polskiego PAN

o uczuciach: powstrzymać i stłumić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Pohamował złość. Chyba coś sondował.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

Nie będzie spokojnie, bo nie ma takich nastrojów wśród górników. Nie pohamują wściekłości, prosimy ich tylko, żeby było w miarę bezpiecznie [...].

źródło: NKJP: Izabela Kacprzak: Śląsk wrze, Trybuna Śląska, 2003-09-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pohamowałem +(e)m pohamował	pohamowałam +(e)m pohamowała	pohamowałom +(e)m pohamowało	pohamowaliśmy +(e)śmy pohamowali	pohamowałyśmy +(e)śmy pohamowały
2 os.	pohamowałeś +(e)ś pohamował	pohamowałaś +(e)ś pohamowała	pohamowałoś +(e)ś pohamowało	pohamowaliście +(e)ście pohamowali	pohamowałyście +(e)ście pohamowały
3 os.	pohamował	pohamowała	pohamowało	pohamowali	pohamowały

bezosobnik: pohamowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pohamujmy
2 os.	pohamuj	pohamujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pohamowałbym bym pohamował	pohamowałabym bym pohamowała	pohamowałobym bym pohamowało	pohamowalibyśmy byśmy pohamowali	pohamowałybyśmy byśmy pohamowały
2 os.	pohamowałbyś byś pohamował	pohamowałabyś byś pohamowała	pohamowałobyś byś pohamowało	pohamowalibyście byście pohamowali	pohamowałybyście byście pohamowały
3 os.	pohamowałby by pohamował	pohamowałaby by pohamowała	pohamowałoby by pohamowało	pohamowaliby by pohamowali	pohamowałyby by pohamowały

bezosobnik: pohamowano by

bezokolicznik: pohamować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pohamowawszy

gerundium: pohamowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pohamowany

odpowiednik aspektowy: hamować

Rz osobowy

+

pohamować

+

CO

Pochodny od hamować