-
1.
zdolność umysłu do utrwalania i odtwarzania informacji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka -
- ludzka; doskonała, fenomenalna, wspaniała, znakomita; słaba, ułomna, zawodna pamięć
- pamięć i koncentracja, pamięć i wyobraźnia
- utrata, zanik; zakamarki pamięci
- pamięć podsunęła/podsuwa (obraz, wspomnienie), przechowuje coś; zawodzi
- ćwiczyć, odświeżyć, odzyskać, wytężyć; stracić, utracić, tracić pamięć
- przywołać coś, sięgnąć/sięgać do czegoś, wrócić/wracać do czegoś pamięcią
- przytoczyć, recytować, wyrecytować coś; wygrzebać/wygrzebywać coś; wymazać/wymazywać, wyprzeć, wyrzucić coś z pamięci
- wryć się, zapaść/zapadać w pamięć
- pozostać; przechować/przechowywać, utrwalić, zanotować coś; grzebać, szperać; odgrzebywać, przywołać/przywoływać coś; zatrzeć coś w pamięci
-
Byliśmy już sobie przedstawieni. W Cintrze, na dworze królowej Calanthe. [...] Było to piętnaście lat temu, ale ja pamięć mam dobrą.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
[...] ojciec, obdarzony niezwykłą pamięcią, opowiadał mi kolejno wszystkie mity greckie, potem dzieje wojny trojańskiej, historię wypraw krzyżowych i krucjaty dziecięcej [...].
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pamięć
pamięci
D. pamięci
pamięci
C. pamięci
pamięciom
B. pamięć
pamięci
N. pamięcią
pamięciami
Ms. pamięci
pamięciach
W. pamięci
pamięci
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *pamętь
Forma prasłowiańska jest archaicznym złożeniem: *pa- 'później, późniejszy' i *mętь 'myśl'