żreć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żarłem +(e)m żarł	żarłam +(e)m żarła	żarłom +(e)m żarło	żarliśmy +(e)śmy żarli	żarłyśmy +(e)śmy żarły
2 os.	żarłeś +(e)ś żarł	żarłaś +(e)ś żarła	żarłoś +(e)ś żarło	żarliście +(e)ście żarli	żarłyście +(e)ście żarły
3 os.	żarł	żarła	żarło	żarli	żarły

bezosobnik: żarto

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę żarł będę żreć	będę żarła będę żreć	będę żarło będę żreć	będziemy żarli będziemy żreć	będziemy żarły będziemy żreć
2 os.	będziesz żarł będziesz żreć	będziesz żarła będziesz żreć	będziesz żarło będziesz żreć	będziecie żarli będziecie żreć	będziecie żarły będziecie żreć
3 os.	będzie żarł będzie żreć	będzie żarła będzie żreć	będzie żarło będzie żreć	będą żarli będą żreć	będą żarły będą żreć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		żryjmy
2 os.	żryj	żryjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żarłbym bym żarł	żarłabym bym żarła	żarłobym bym żarło	żarlibyśmy byśmy żarli	żarłybyśmy byśmy żarły
2 os.	żarłbyś byś żarł	żarłabyś byś żarła	żarłobyś byś żarło	żarlibyście byście żarli	żarłybyście byście żarły
3 os.	żarłby by żarł	żarłaby by żarła	żarłoby by żarło	żarliby by żarli	żarłyby by żarły

bezosobnik: żarto by

bezokolicznik: żreć

imiesłów przysłówkowy współczesny: żrąc

gerundium: żarcie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	żarcie	żarcia
D.	żarcia	żarć
C.	żarciu	żarciom
B.	żarcie	żarcia
N.	żarciem	żarciami
Ms.	żarciu	żarciach
W.	żarcie	żarcia

imiesłów przymiotnikowy czynny: żrący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	żrący	żrący	żrący	żrące	żrąca
D.	żrącego	żrącego	żrącego	żrącego	żrącej
C.	żrącemu	żrącemu	żrącemu	żrącemu	żrącej
B.	żrącego	żrącego	żrący	żrące	żrącą
N.	żrącym	żrącym	żrącym	żrącym	żrącą
Ms.	żrącym	żrącym	żrącym	żrącym	żrącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	żrący	żrący	żrące	żrące
D.	żrących	żrących	żrących	żrących
C.	żrącym	żrącym	żrącym	żrącym
B.	żrących	żrących	żrących	żrące
N.	żrącymi	żrącymi	żrącymi	żrącymi
Ms.	żrących	żrących	żrących	żrących

imiesłów przymiotnikowy bierny: żarty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	żarty	żarty	żarty	żarte	żarta
D.	żartego	żartego	żartego	żartego	żartej
C.	żartemu	żartemu	żartemu	żartemu	żartej
B.	żartego	żartego	żarty	żarte	żartą
N.	żartym	żartym	żartym	żartym	żartą
Ms.	żartym	żartym	żartym	żartym	żartej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	żarci	żarci	żarte	żarte
D.	żartych	żartych	żartych	żartych
C.	żartym	żartym	żartym	żartym
B.	żartych	żartych	żartych	żarte
N.	żartymi	żartymi	żartymi	żartymi
Ms.	żartych	żartych	żartych	żartych

odpowiednik aspektowy: zeżreć

Składnia

Rz_żywotny

+

żreć

+

(KOGO/CO)

Pochodzenie

psł. *žerti, *žьrǫ : *žerǫ 'jeść (głównie o zwierzętach)'

Obecna postać bezokolicznika jest wtórna, powstała przez analogię do form osobowych typu żrę, żresz. Postacią oczekiwaną (zgodną z zasadami rozwoju fonetycznego) byłaby żrzeć.