rozsądek

  • umiejętność trafnej oceny sytuacji i odpowiedniego zachowania się stosownie do tej oceny
  • [rossondek]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    • ludzki, własny; trzeźwy, zwykły; ekonomiczny, polityczny rozsądek
    • rozsądek ludzi
    • rozsądek i logika, rozsądek i opanowanie, rozsądek i ostrożność, rozsądek i realizm, rozsądek i rozwaga, rozsądek i serce, rozsądek i umiar; trzeźwość i rozsądek
    • brak, (pewna, zdrowa) doza, odrobina, resztki; granice; głos, nakaz rozsądku
    • silniejszy od rozsądku
    • rozsądek każe, nakazuje, podpowiada coś; przeważył, zwyciężył/zwycięża
    • stracić, zachować/zachowywać rozsądek
    • apelować, przemówić/przemawiać do rozsądku
    • wierzyć w rozsądek
    • brać górę nad rozsądkiem
  • Cenimy sobie niezmiernie jego rozsądek, rozwagę i polityczną mądrość, pamiętamy też o jego zasługach dla naszej sprawy.

    źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

    Kiedy emocje biorą górę nad rozsądkiem, dochodzi często do nieprzyjemnych sytuacji życiowych.

    źródło: NKJP: Danka: Reguła złotego środka, Euroregio Glacensis, 1999

    To, co oni z tym robili... oni mają swoje rozsądki, swoje doświadczenie, swoją wiedzę, robili z tym, co chcieli.

    źródło: NKJP: Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej: Stenogram z 21. posiedzenia Komisji Śledczej do zbadania ujawnionych w mediach zarzutów dotyczących przypadków korupcji podczas prac nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji (SRTV) w dniu 19 marca 2003 r.

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozsądek
    rozsądki
    D. rozsądku
    rozsądków
    C. rozsądkowi
    rozsądkom
    B. rozsądek
    rozsądki
    N. rozsądkiem
    rozsądkami
    Ms. rozsądku
    rozsądkach
    W. rozsądku
    rozsądki

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • ogsł. *orz-sǫdъ / *orz-sǫd-ъkъ (zdrobnienie) 'decyzja, ocena, opinia, osąd, rozstrzygnięcie, wyrok'; 'praktyczny rozum, rozwaga, roztropność''

    W polszczyźnie XV-wiecznej poświadczony także  rozsąd  ‘wyrok sądowy’. Wyraźny związek z czasownikami  rozsądzić  /  rozsądzać  (< ogsł. *orzsǫditi / *orzsǫďati).
    Zob.  sąd ,  sądzić 

CHRONOLOGIZACJA:
1539, SPXVI
Poświadczenia z pierwszej połowy XVI w. są bardzo skąpe, co kontrastuje ze znacznie liczniejszymi poświadczeniami z drugiej połowy wieku.
FRAZEOLOGIZMY:
Data ostatniej modyfikacji: 20.10.2014