ćwierć II

I

rzeczownik

  • czwarta część czegoś
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Ilość, liczby i liczenie

    ogólne określenia ilości

    • podzielić, rozwalić coś na ćwierci
  • Niedamir, z racji na urodzenie i tytuł, bierze ćwierć, tak czy inaczej. A reszta, o ile będzie pomagać, podzieli pozostałą ćwierć między siebie, po równo.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

    Gdyby nie zaczepił o hak rękawem, poleciałby na sam dół i następnego dnia już miałby pochówek, bo z pewnością rozwaliłby sobie głowę na ćwierci.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003

    W szarawym świetle popołudnia zalśniły róż, błękit i złoto jakiegoś wielce skomplikowanego herbu. - „...w prawej górnej zaś ćwierci, Północną Brechtę symbolizującej, herb księżnej pani, ryby dwie z rodu dorszowego ma wyhaftowane, mieczem przekłute, a od góry słońcem opromienione [...].

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ćwierć
    ćwierci
    D. ćwierci
    ćwierci
    C. ćwierci
    ćwierciom
    B. ćwierć
    ćwierci
    N. ćwiercią
    ćwierciami
    Ms. ćwierci
    ćwierciach
    W. ćwierci
    ćwierci
  • Zob.  ćwierć I 

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., Bańk
XV w., Bor
Data ostatniej modyfikacji: 08.05.2014