celebrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

szczególnie uroczyście obchodzić jakieś wydarzenie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

uroczystości i święta

Większość ludzi wciąż celebruje ten zwyczaj niezależnie od kosztów i czasu, który trzeba na to poświęcić.

źródło: NKJP: Dominika Wesołowska, Maria Bartoszko: Liczy się pamięć, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2003-12-22

Stauffenbergowie pielęgnują z pietyzmem tradycję, celebrując rocznice, jubileusze i inne rodzinne uroczystości.

źródło: NKJP: Anna Tyszecka: Kiedy mężczyzna pisze historię..., Polityka, 2009-02-21

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	celebrowałem +(e)m celebrował	celebrowałam +(e)m celebrowała	celebrowałom +(e)m celebrowało	celebrowaliśmy +(e)śmy celebrowali	celebrowałyśmy +(e)śmy celebrowały
2 os.	celebrowałeś +(e)ś celebrował	celebrowałaś +(e)ś celebrowała	celebrowałoś +(e)ś celebrowało	celebrowaliście +(e)ście celebrowali	celebrowałyście +(e)ście celebrowały
3 os.	celebrował	celebrowała	celebrowało	celebrowali	celebrowały

bezosobnik: celebrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę celebrował będę celebrować	będę celebrowała będę celebrować	będę celebrowało będę celebrować	będziemy celebrowali będziemy celebrować	będziemy celebrowały będziemy celebrować
2 os.	będziesz celebrował będziesz celebrować	będziesz celebrowała będziesz celebrować	będziesz celebrowało będziesz celebrować	będziecie celebrowali będziecie celebrować	będziecie celebrowały będziecie celebrować
3 os.	będzie celebrował będzie celebrować	będzie celebrowała będzie celebrować	będzie celebrowało będzie celebrować	będą celebrowali będą celebrować	będą celebrowały będą celebrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		celebrujmy
2 os.	celebruj	celebrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	celebrowałbym bym celebrował	celebrowałabym bym celebrowała	celebrowałobym bym celebrowało	celebrowalibyśmy byśmy celebrowali	celebrowałybyśmy byśmy celebrowały
2 os.	celebrowałbyś byś celebrował	celebrowałabyś byś celebrowała	celebrowałobyś byś celebrowało	celebrowalibyście byście celebrowali	celebrowałybyście byście celebrowały
3 os.	celebrowałby by celebrował	celebrowałaby by celebrowała	celebrowałoby by celebrowało	celebrowaliby by celebrowali	celebrowałyby by celebrowały

bezosobnik: celebrowano by

bezokolicznik: celebrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: celebrując

gerundium: celebrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: celebrujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: celebrowany

Rz_osobowy

+

celebrować

+

CO

łac. celebrāre 'przychodzić tłumnie; urządzać uroczyste obchody'