marzenia - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

to, co wyobrażamy sobie, kiedy myślimy o czymś, co jest przyjemne i czego pragniemy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

chłopięce, dziecięce, młodzieńcze, ludzkie; dawne; erotyczne; najśmielsze marzenia
marzenia na jawie; o byciu kimś, o miłości, o podróży, o przygodzie, o przyszłości
marzenia i fantazje, marzenia i wyobraźnia, marzenia i wizje, marzenia i wspomnienia
czas; sfera, świat; projekcja marzeń
(dusza, głowa) pełna marzeń
oddać się marzeniom
snuć marzenia
wyrwać kogoś; ocknąć się, przebudzić się z marzeń
uciekać w marzenia
pogrążyć się, zatopić się w marzeniach

	W swoich chłopięcych marzeniach, przed laty, wyobrażał sobie, że jest dzielnym żołnierzem, który nie zważa na jakieś tam zranienie. źródło: NKJP: Marek Jarosz: Déjà vu i inne opowiadania, 2003
	Nigdy, w najśmielszych marzeniach nie myślałam, że będę kogoś takiego gościć w moim domu. źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996
	- Zaczniemy robić interesy od Kolonii i Pragi po Kijów, Włodzimierz - snuł marzenia na jawie - aż do Mediolanu i Jaffy... źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
	Przymknął oczy i oddał się marzeniom. Oto sąd konkursowy przyznaje mu pierwszą nagrodę na wystawie psów rasowych. źródło: NKJP: Ludwik Jerzy Kern: Ferdynand Wspaniały, 1963
	Wróżby pobudzają wyobraźnię dziecięcą, pozwalają oderwać się od rzeczywistości i przenieść w świat marzeń i fantazji. źródło: NKJP: MB: Andrzejki w Kosowie, Nakielski Czas, 2006-12-13

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny:

+

marzenia

+

o CZYM

Zob. marzyć