W grudniu 1989 r. Havel przyprowadził z sobą na Hradczany rzesze kontestujących przedstawicieli branż artystycznych, u których „wzrok dziki, suknia plugawa” (sam prezydent w marynarce czuł się jak diabeł w Betlejem), a z najwyższą niechęcią odnoszących się do sztuki Heleny Vondraczkovej i Karela Gotta.
źródło: NKJP: Leszek Mazan: Vaclav II Odmienny, Polityka, 2003-10-25