oślepić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

trwale pozbawić kogoś fizycznej możliwości widzenia, uszkadzając jego narządy wzroku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

	Na liście czarnych charakterów znalazły się pełna fałszu Izebel i mściwa Herodiada, które swoimi intrygami doprowadziły do skazania i egzekucji Nabota oraz Jana Chrzciciela, przekupna Dalila, za sprawą której pojmano i oślepiono Samsona [...]. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
	Proces ten zakończył się przegraną Zbigniewa, wskutek czego Bolesław oślepił brata, o czym aluzyjnie kronikarz napomknął nieco dalej. źródło: NKJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji, 2003
	Ich jednoczesna napaść [...] zmusiła polskiego króla do ucieczki do Czech, którymi rządził wtedy książę Uldaryk, [...] którego Chrobry w swoim czasie kazał oślepić. źródło: NKJP: Andrzej Zieliński: Kronika przyprawionej gęby, Polityka, 2008-12-20
	Schwytany, gdy szukał azylu w świątyni, został oślepiony i wkrótce zmarł. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oślepiłem +(e)m oślepił	oślepiłam +(e)m oślepiła	oślepiłom +(e)m oślepiło	oślepiliśmy +(e)śmy oślepili	oślepiłyśmy +(e)śmy oślepiły
2 os.	oślepiłeś +(e)ś oślepił	oślepiłaś +(e)ś oślepiła	oślepiłoś +(e)ś oślepiło	oślepiliście +(e)ście oślepili	oślepiłyście +(e)ście oślepiły
3 os.	oślepił	oślepiła	oślepiło	oślepili	oślepiły

bezosobnik: oślepiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oślepmy
2 os.	oślep	oślepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oślepiłbym bym oślepił	oślepiłabym bym oślepiła	oślepiłobym bym oślepiło	oślepilibyśmy byśmy oślepili	oślepiłybyśmy byśmy oślepiły
2 os.	oślepiłbyś byś oślepił	oślepiłabyś byś oślepiła	oślepiłobyś byś oślepiło	oślepilibyście byście oślepili	oślepiłybyście byście oślepiły
3 os.	oślepiłby by oślepił	oślepiłaby by oślepiła	oślepiłoby by oślepiło	oślepiliby by oślepili	oślepiłyby by oślepiły

bezosobnik: oślepiono by

bezokolicznik: oślepić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oślepiwszy

gerundium: oślepienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oślepiony

odpowiednik aspektowy: oślepiać

+

oślepić

+

KOGO