-
2.
utrudnić bądź chwilowo uniemożliwić widzenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kolory i światło -
synonimy: zaślepić
-
- chmura pyłu, kurz, pył; blask oślepił; słońce, światło oślepiło; reflektory oślepiły
- oślepić oczy; kierowców
- oślepić lampą, słońcem, światłem; dymem
-
Słońce oślepiło go na chwilę tak, że na początku ujrzał przed sobą jedynie kontur człowieczej postaci.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
Arithon kopnął w szary piasek u swych stóp i chmura pyłu oślepiła oczy księcia.
źródło: NKJP: Klątwa Upiora Mgieł, Esensja, 2006-02
Niewiele widział oślepiony reflektorami samochodu stojącego za plecami Krzyśka.
źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
Zgnębiony upałem i oślepiony dymem klęczałem nad ogniskiem, próbując je rozdmuchać.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1997
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. oślepię
oślepimy
2 os. oślepisz
oślepicie
3 os. oślepi
oślepią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. oślepiłem
+(e)m oślepił
oślepiłam
+(e)m oślepiła
oślepiłom
+(e)m oślepiło
oślepiliśmy
+(e)śmy oślepili
oślepiłyśmy
+(e)śmy oślepiły
2 os. oślepiłeś
+(e)ś oślepił
oślepiłaś
+(e)ś oślepiła
oślepiłoś
+(e)ś oślepiło
oślepiliście
+(e)ście oślepili
oślepiłyście
+(e)ście oślepiły
3 os. oślepił
oślepiła
oślepiło
oślepili
oślepiły
bezosobnik: oślepiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. oślepmy
2 os. oślep
oślepcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. oślepiłbym
bym oślepił
oślepiłabym
bym oślepiła
oślepiłobym
bym oślepiło
oślepilibyśmy
byśmy oślepili
oślepiłybyśmy
byśmy oślepiły
2 os. oślepiłbyś
byś oślepił
oślepiłabyś
byś oślepiła
oślepiłobyś
byś oślepiło
oślepilibyście
byście oślepili
oślepiłybyście
byście oślepiły
3 os. oślepiłby
by oślepił
oślepiłaby
by oślepiła
oślepiłoby
by oślepiło
oślepiliby
by oślepili
oślepiłyby
by oślepiły
bezosobnik: oślepiono by
bezokolicznik: oślepić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: oślepiwszy
gerundium: oślepienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oślepienie
oślepienia
D. oślepienia
oślepień
C. oślepieniu
oślepieniom
B. oślepienie
oślepienia
N. oślepieniem
oślepieniami
Ms. oślepieniu
oślepieniach
W. oślepienie
oślepienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: oślepiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. oślepiony
oślepiony
oślepiony
oślepione
oślepiona
D. oślepionego
oślepionego
oślepionego
oślepionego
oślepionej
C. oślepionemu
oślepionemu
oślepionemu
oślepionemu
oślepionej
B. oślepionego
oślepionego
oślepiony
oślepione
oślepioną
N. oślepionym
oślepionym
oślepionym
oślepionym
oślepioną
Ms. oślepionym
oślepionym
oślepionym
oślepionym
oślepionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. oślepieni
oślepieni
oślepione
oślepione
D. oślepionych
oślepionych
oślepionych
oślepionych
C. oślepionym
oślepionym
oślepionym
oślepionym
B. oślepionych
oślepionych
oślepionych
oślepione
N. oślepionymi
oślepionymi
oślepionymi
oślepionymi
Ms. oślepionych
oślepionych
oślepionych
oślepionych
odpowiednik aspektowy: oślepiać
-
+ oślepić + KOGO/CO + (CZYM) -