oślepić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

odebrać umiejętność racjonalnego postępowania i oceny sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

zaślepić

	„Radość oślepiła wszystkich tak bardzo, że przestali widzieć smutną afrykańską rzeczywistość” - pisał o wyborze Obamy kameruński dziennik „The Entrepreneur”. źródło: NKJP: Marta Zaraska: Wielki brat, Polityka, 2009-01-31
	I właśnie wtedy nadeszło to straszne uczucie. Oślepiło mnie na moment jak uderzenie w tył głowy. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
	Czyż Twoja miłość nie oślepiła człowieka do końca ślepą wiarą w to, że dobro zwycięży zło? źródło: NKJP: Jakow Gołosowker, przeł. Henryk Paprocki: Wizja apostaty, Gazeta Wyborcza, 1996-04-06
	- Gniew mnie oślepił i skrzywdziłem go. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1975
	Co do powiedzenia rodzinie - [...] Mogą ci nie uwierzyć, a ciotka zafascynowana nim, oślepiona miłością, na pewno w to nie uwierzy, chyba że zobaczy dowody. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oślepiłem +(e)m oślepił	oślepiłam +(e)m oślepiła	oślepiłom +(e)m oślepiło	oślepiliśmy +(e)śmy oślepili	oślepiłyśmy +(e)śmy oślepiły
2 os.	oślepiłeś +(e)ś oślepił	oślepiłaś +(e)ś oślepiła	oślepiłoś +(e)ś oślepiło	oślepiliście +(e)ście oślepili	oślepiłyście +(e)ście oślepiły
3 os.	oślepił	oślepiła	oślepiło	oślepili	oślepiły

bezosobnik: oślepiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oślepmy
2 os.	oślep	oślepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oślepiłbym bym oślepił	oślepiłabym bym oślepiła	oślepiłobym bym oślepiło	oślepilibyśmy byśmy oślepili	oślepiłybyśmy byśmy oślepiły
2 os.	oślepiłbyś byś oślepił	oślepiłabyś byś oślepiła	oślepiłobyś byś oślepiło	oślepilibyście byście oślepili	oślepiłybyście byście oślepiły
3 os.	oślepiłby by oślepił	oślepiłaby by oślepiła	oślepiłoby by oślepiło	oślepiliby by oślepili	oślepiłyby by oślepiły

bezosobnik: oślepiono by

bezokolicznik: oślepić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oślepiwszy

gerundium: oślepienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oślepiony

odpowiednik aspektowy: oślepiać

+

oślepić

+

KOGO