-
2.
to, co nie poddaje się racjonalnemu poznaniu -
[metafizyka] lub pot . [metafizyka]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- czysta, tajemnicza metafizyka
- metafizyka świata, życia
- wrażliwy na metafizykę
-
Niemców zaczarowała metafizyka utworu, jego romantyzm.
źródło: NKJP: Damian Zelwach: Będzie się działo w kulturze..., Życie Podkarpackie, 2008-06-25
Tu zacierają się różnice między sceną a widownią, reżyserem a aktorami, biologią a duchowością, rzeczywistością materialną a metafizyką.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Instytucja i ludzie: Tygodnik Podhalański, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. metafizyka
metafizyki
D. metafizyki
metafizyk
C. metafizyce
metafizykom
B. metafizykę
metafizyki
N. metafizyką
metafizykami
Ms. metafizyce
metafizykach
W. metafizyko
metafizyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. śred. metaphysica
z gr. metá ta physiká 'co następuje po fizyce'
Określenie greckie od dzieła Arystotelesa bez tytułu, które następowało po księgach zawierających jego "Fizykę"