pożądanie - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stan psychiczny i fizyczny występujący, gdy dana osoba odczuwa silną chęć uprawiania seksu z kimś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

cielesne, erotyczne, fizyczne, zmysłowe; gwałtowne, rosnące, silne; kobiece, męskie, wzajemne; nienasycone, niezaspokojone pożądanie; pożądanie seksualne
dreszcz, fala, płomień; przypływ, wzrost; zanik pożądania
czuć, odczuwać; budzić, wywoływać, wzbudzić; wzmagać; powstrzymać/powstrzymywać; zaspokoić pożądanie
ogarnięty; kipiący pożądaniem
dygotać, dyszeć, ślinić się, wić się; oszaleć, płonąć, wariować z pożądania
panować, zapanować nad pożądaniem; walczyć z pożądaniem

	Czuje, jak nagłe uderzenie krwi napina jego męskość [...]. Fala ciepłej wilgoci spływa jej w dół kręgosłupa. Udało się. Już nie myślą o niczym, ogarnięci pożądaniem, które domaga się zaspokojenia. źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
	Z łobuzerskim uśmiechem zarzuciła mu ramiona na szyję i pocałowała w usta. Antek poczuł dreszcz pożądania. źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006
	Jedną z najważniejszych zmian życia małżeńskiego następującą wraz z upływem czasu trwania małżeństwa jest spadek pożądania seksualnego, manifestujący się obniżeniem częstotliwości kontaktów seksualnych. źródło: NKJP: Wiesław Ślósarz: Z wiekiem nie tak często, Gazeta Wrocławska, 2002-09-07
	Bohdan Slama w „Wiejskim nauczycielu” pokazał dramat młodego homoseksualisty, który sam siebie obwinia za to, że czuje pożądanie do mężczyzn. źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Milk nie milknie, Polityka, 2009-01-24

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

+

pożądanie

+

(do KOGO)

Zob. żądać