alfa i omega

  • książk.  osoba wiedząca wszystko i uważana przez innych za autorytet
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

    • być, wydawać się alfą i omegą
  • Był o pięć lat ode mnie starszy, czyli z dzisiejszej perspektywy też dzieciak, ale wówczas wydawał mi się alfą i omegą, człowiekiem dojrzałym, co to zna życie i wie, jak przejść przez nie godnie.

    źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006

    [Julian Przyboś] Był pyszny i dumnie obnosił swą głowę, uważając się za alfę i omegę współczesnej poezji polskiej. Z młodych twórców wyróżniał jedynie Tadeusza Różewicza. Gdy spytałem go, co sądzi o coraz bardziej wybijającej się Wisławie Szymborskiej, przemilczał moje pytanie i zaczął mówić o czymś innym.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 2005

    Kiedyś pokora myliła mi się z upokorzeniem, a poza tym „pachniała” religijnym fanatyzmem. Dopiero kiedy zorientowałem się, że to zupełnie coś innego, ruszyłem z miejsca. Bo pokora to świadomość, że nie jestem i nie muszę być alfą i omegą. To świadomość, że to umiem, tamto potrafię, z tym daję sobie radę, ale tego z kolei nie umiem, owego, może się kiedyś nauczę, ale dziś jeszcze nie... itd.

    źródło: NKJP: Internet

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    ż, odmienne: alfa, omega
    Zwykle lp
  • Biblia: Objawienie św. Jana (Apokalipsa) I, 8.
    (Od nazw pierwszej i ostatniej litery alfabetu greckiego)

Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2012