wyludnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ludzie opuścili jakieś miejsce, w którym wcześniej przebywali lub mieszkali

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	Schyłek sezonu wyludnił plażę, rojną jeszcze niedawno od cudzoziemskich turystów. źródło: NKJP: Wilhelm Mach: Góry nad Czarnym Morzem, 1961
	Nie zastanawiając się, jak ten czas spędzi, ruszył wolno w kierunku Plant. Ulice były wyludnione. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001
	Południowo-wschodnia część ziem pruskich (Galindia) została wyludniona w znacznej mierze już w okresie przedkrzyżackim. Natomiast ze względów strategicznych Zakon celowo wyludnił ziemie jaćwieskie i wschodnią część Nadrowii. źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996
	W XVII i XVIII w. Zator zniszczyły pożary, wojska szwedzkie oraz epidemia, która wyludniła miasteczko. źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyludniłem +(e)m wyludnił	wyludniłam +(e)m wyludniła	wyludniłom +(e)m wyludniło	wyludniliśmy +(e)śmy wyludnili	wyludniłyśmy +(e)śmy wyludniły
2 os.	wyludniłeś +(e)ś wyludnił	wyludniłaś +(e)ś wyludniła	wyludniłoś +(e)ś wyludniło	wyludniliście +(e)ście wyludnili	wyludniłyście +(e)ście wyludniły
3 os.	wyludnił	wyludniła	wyludniło	wyludnili	wyludniły

bezosobnik: wyludniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyludnijmy
2 os.	wyludnij	wyludnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyludniłbym bym wyludnił	wyludniłabym bym wyludniła	wyludniłobym bym wyludniło	wyludnilibyśmy byśmy wyludnili	wyludniłybyśmy byśmy wyludniły
2 os.	wyludniłbyś byś wyludnił	wyludniłabyś byś wyludniła	wyludniłobyś byś wyludniło	wyludnilibyście byście wyludnili	wyludniłybyście byście wyludniły
3 os.	wyludniłby by wyludnił	wyludniłaby by wyludniła	wyludniłoby by wyludniło	wyludniliby by wyludnili	wyludniłyby by wyludniły

bezosobnik: wyludniono by

bezokolicznik: wyludnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyludniwszy

gerundium: wyludnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyludniony

odpowiednik aspektowy: wyludniać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

wyludnić

+

CO

Zob. lud