trącić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. stęchlizną

  • 2.

    pachnieć czymś nieprzyjemnie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    zapachy

  • synonimy:  śmierdzieć
    zalatywać
    • trącić pleśnią, stęchlizną
    • trącić nieco, trochę
  • Mock wypluł na klepisko łyk podłego piwa, które trąciło nieco benzyną, zapalił papierosa i czekał, aż Smolorz go dostrzeże.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

    Drewno z obory trąci gnojówką, drewno z chałupy jest zaparowane, drewno ze stodoły - przewietrzone i wygrzane słońcem.

    źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Reportaż, Gazeta Wyborcza, 1993-09-24

    Wąsaty powąchał wódkę w skupieniu, potem pokręcił głową. - Trąci naftą - zamruczał melancholijnie.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku.. Zabawa w chowanego, 1995

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trącę
    trącimy
    2 os. trącisz
    trącicie
    3 os. trąci
    trącą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trąciłem
    +(e)m trącił
    trąciłam
    +(e)m trąciła
    trąciłom
    +(e)m trąciło
    trąciliśmy
    +(e)śmy trącili
    trąciłyśmy
    +(e)śmy trąciły
    2 os. trąciłeś
    +(e)ś trącił
    trąciłaś
    +(e)ś trąciła
    trąciłoś
    +(e)ś trąciło
    trąciliście
    +(e)ście trącili
    trąciłyście
    +(e)ście trąciły
    3 os. trącił
    trąciła
    trąciło
    trącili
    trąciły

    bezosobnik: trącono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę trącił
    będę trącić
    będę trąciła
    będę trącić
    będę trąciło
    będę trącić
    będziemy trącili
    będziemy trącić
    będziemy trąciły
    będziemy trącić
    2 os. będziesz trącił
    będziesz trącić
    będziesz trąciła
    będziesz trącić
    będziesz trąciło
    będziesz trącić
    będziecie trącili
    będziecie trącić
    będziecie trąciły
    będziecie trącić
    3 os. będzie trącił
    będzie trącić
    będzie trąciła
    będzie trącić
    będzie trąciło
    będzie trącić
    będą trącili
    będą trącić
    będą trąciły
    będą trącić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trąćmy
    2 os. trąć
    trąćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trąciłbym
    bym trącił
    trąciłabym
    bym trąciła
    trąciłobym
    bym trąciło
    trącilibyśmy
    byśmy trącili
    trąciłybyśmy
    byśmy trąciły
    2 os. trąciłbyś
    byś trącił
    trąciłabyś
    byś trąciła
    trąciłobyś
    byś trąciło
    trącilibyście
    byście trącili
    trąciłybyście
    byście trąciły
    3 os. trąciłby
    by trącił
    trąciłaby
    by trąciła
    trąciłoby
    by trąciło
    trąciliby
    by trącili
    trąciłyby
    by trąciły

    bezosobnik: trącono by

    bezokolicznik: trącić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: trącąc

    gerundium: trącenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: trącący

  • Rznieżywotny + trącić +
    CZYM
  • psł. *trǫtiti 'lekko uderzyć, stuknąć, nacisnąć, popchnąć' > 'wydać nieprzyjemny zapach przy poruszeniu' > 'nieprzyjemnie pachnieć, śmierdzieć'

    Późnoprasłowiański temat *trǫt- (uogólniony w całej odmianie) z wcześniejszego *trǫk/t-, po uproszczeniu grupy spółgłoskowej *kt > *t. Zdaniem Z. Babika (Pożegnanie z lasem, s. 42) jest to zapewne czasownik oparty na temacie rzeczownika *trank-ta- > *trǫtъ (niepoświadczonego jednak w znaczeniu ‘dotknięcie, trącenie’).