-
1.
uderzywszy w kogoś lub w coś, spowodować, że ta osoba lub rzecz spadła skądś -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
rodzaje pracy -
hiperonimy: zrzucić
-
- podmuch, wiatr strącił coś
- strącić filiżankę, kieliszek, lampę, naczynie, okulary, poprzeczkę, szklankę, talerzyk, wazę, wazon; przeciwnika
- strącić kijem, nogą; pchnięciem
- strącić na podłogę, na ziemię
- strącić w dół, w przepaść
- strącić z drzewa, z konia, z kozła, z mostu, z półki, z regału, z siodła, ze stolika, ze stołu, ze stopni (schodów)
- strącić nieostrożnie
- chcieć, usiłować strącić
-
Pożeracz Chmur strącił naczynie, które rozbiło się z klekotem glinianych skorup.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
- Kłamie? Kłamie? No, to popatrzcie! - dziewczynka podbiegła do Wiktora i strąciła mu czapkę z głowy. - Jeszcze ma pełno puchu we włosach i na ubraniu.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Otóż miałem sen, śnił mi się Guzowski razem z Paszkiewiczem. Z tym, że we śnie Paszkiewicz strącił do morza ze skały Guzowskiego.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
Wszędzie zbierano strącone i połamane gałęzie, tarasujące ulice i chodniki.
źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007
Piki znów gramolił się na bar, Kurtz za nim. Sala gwizdała coraz głośniej. Piki strącił nogą kufel.
źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion..., 1999
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. strącę
strącimy
2 os. strącisz
strącicie
3 os. strąci
strącą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. strąciłem
+(e)m strącił
strąciłam
+(e)m strąciła
strąciłom
+(e)m strąciło
strąciliśmy
+(e)śmy strącili
strąciłyśmy
+(e)śmy strąciły
2 os. strąciłeś
+(e)ś strącił
strąciłaś
+(e)ś strąciła
strąciłoś
+(e)ś strąciło
strąciliście
+(e)ście strącili
strąciłyście
+(e)ście strąciły
3 os. strącił
strąciła
strąciło
strącili
strąciły
bezosobnik: strącono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. strąćmy
2 os. strąć
strąćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. strąciłbym
bym strącił
strąciłabym
bym strąciła
strąciłobym
bym strąciło
strącilibyśmy
byśmy strącili
strąciłybyśmy
byśmy strąciły
2 os. strąciłbyś
byś strącił
strąciłabyś
byś strąciła
strąciłobyś
byś strąciło
strącilibyście
byście strącili
strąciłybyście
byście strąciły
3 os. strąciłby
by strącił
strąciłaby
by strąciła
strąciłoby
by strąciło
strąciliby
by strącili
strąciłyby
by strąciły
bezosobnik: strącono by
bezokolicznik: strącić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: strąciwszy
gerundium: strącenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. strącenie
strącenia
D. strącenia
strąceń
C. strąceniu
strąceniom
B. strącenie
strącenia
N. strąceniem
strąceniami
Ms. strąceniu
strąceniach
W. strącenie
strącenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: strącony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. strącony
strącony
strącony
strącone
strącona
D. strąconego
strąconego
strąconego
strąconego
strąconej
C. strąconemu
strąconemu
strąconemu
strąconemu
strąconej
B. strąconego
strąconego
strącony
strącone
strąconą
N. strąconym
strąconym
strąconym
strąconym
strąconą
Ms. strąconym
strąconym
strąconym
strąconym
strąconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. strąceni
strąceni
strącone
strącone
D. strąconych
strąconych
strąconych
strąconych
C. strąconym
strąconym
strąconym
strąconym
B. strąconych
strąconych
strąconych
strącone
N. strąconymi
strąconymi
strąconymi
strąconymi
Ms. strąconych
strąconych
strąconych
strąconych
odpowiednik aspektowy: strącać
-
+ strącić + KOGO/CO + (z CZEGO) -
Zob. trącić