Samochód dość miękko pokonywał nierówności i zdawał się wyraźnie pochylać na zakrętach.
źródło: NKJP: Piotr Myszor: Nowalijka, Trybuna Śląska, 2002-03-28
Wziął ją pod ramię. Miękko i łagodnie, bo kiedyś był dobrym fordanserem.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
Zanim dotarli do bramy, przęsło drewnianego płotu położyło się przed nimi miękko jak zboże pod kosą, a słupek, na którym wisiała furtka, pstryknął o zderzak i znikł.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995
Białe volvo miękko brało zakręty, silnik pracował równo.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
Szedł miękko, bezgłośnie, jak swój własny cień.
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988