strącać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uderzając w kogoś lub w coś, powodować, że ta osoba lub rzecz spada skądś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

hiperonimy:

zrzucać

podmuch, wiatr strąca coś
strącać filiżankę, kieliszek, lampę, naczynie, okulary, poprzeczkę, sople, szklankę, talerzyk, wazę, wazon; przeciwnika
strącać kijem, nogą; pchnięciem
strącać na podłogę, na ziemię
strącać w dół, w przepaść
strącać z drzewa, z konia, z kozła, z mostu, z póki, z regału, z siodła, ze stolika, ze stołu, ze stopni (schodów)
strącać ze wstrętem
strącać i tłuc; łamać i strącać

	Wybił się ze snu; usłyszał, jak ojciec hałaśliwie strąca but na podłogę, ziewa. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
	Nahajkami strącają kupców czepiających się strzemion, chcących odzyskać choćby pokradzione obuwie. źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006
	W lesie śniegu było mniej. Za to śnieg pochylił gałęzie do samej ziemi, zagradzając drogę. Strącał go kijem, a uwolnione gałęzie podnosiły się szybko w górę, chwiejąc się na tle nieba. źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
	Na zboczu słychać szmer strącanych kamyków i szelest roztrącanych gałęzi. źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975
	Dziadek kazał mi biec po długi kij zakończony haczykiem, taki specjalny do strącania owoców z drzewa. źródło: NKJP: Monika Rakusa: Baśnie dla Antosia, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strącałem +(e)m strącał	strącałam +(e)m strącała	strącałom +(e)m strącało	strącaliśmy +(e)śmy strącali	strącałyśmy +(e)śmy strącały
2 os.	strącałeś +(e)ś strącał	strącałaś +(e)ś strącała	strącałoś +(e)ś strącało	strącaliście +(e)ście strącali	strącałyście +(e)ście strącały
3 os.	strącał	strącała	strącało	strącali	strącały

bezosobnik: strącano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strącał będę strącać	będę strącała będę strącać	będę strącało będę strącać	będziemy strącali będziemy strącać	będziemy strącały będziemy strącać
2 os.	będziesz strącał będziesz strącać	będziesz strącała będziesz strącać	będziesz strącało będziesz strącać	będziecie strącali będziecie strącać	będziecie strącały będziecie strącać
3 os.	będzie strącał będzie strącać	będzie strącała będzie strącać	będzie strącało będzie strącać	będą strącali będą strącać	będą strącały będą strącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strącajmy
2 os.	strącaj	strącajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strącałbym bym strącał	strącałabym bym strącała	strącałobym bym strącało	strącalibyśmy byśmy strącali	strącałybyśmy byśmy strącały
2 os.	strącałbyś byś strącał	strącałabyś byś strącała	strącałobyś byś strącało	strącalibyście byście strącali	strącałybyście byście strącały
3 os.	strącałby by strącał	strącałaby by strącała	strącałoby by strącało	strącaliby by strącali	strącałyby by strącały

bezosobnik: strącano by

bezokolicznik: strącać

imiesłów przysłówkowy współczesny: strącając

gerundium: strącanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strącający

imiesłów przymiotnikowy bierny: strącany

odpowiednik aspektowy: strącić

+

strącać

+

KOGO/CO + (z CZEGO)

Zob. trącać