wyjątek - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

to, co znacznie różni się od innych obiektów tego samego rodzaju

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

chlubny; jedyny wyjątek; wyjątek ortograficzny
wyjątek od reguły, od zasady
stanowić; uczynić, zrobić wyjątek

	Wiadomo, że wyjątki ujawniają istnienie prawidłowości, od której są jakimś odstępstwem. źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia. Po co nam filozofia, 1997
	Izby, wszystkie bez wyjątku, wyglądały jak po przejściu huraganowej burzy z piorunami. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003
	Każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Nikomu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, nie można zabronić wykonywania zawodu. źródło: NKJP: Sejm RP: Kodeks Pracy
	Dziekan [...] wezwała studentów i powiedziała, że robi dla nich wyjątek i pozwala ćwiczyć na instrumentach uczelni. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
	[...] siostra żyje w jakimś nierealnym świecie i uważa, że wszyscy ludzie są z gruntu dobrzy, trzeba im tylko dać szansę. Nie, Baranowi takiej szansy nie dawała i należy to traktować jako wyjątek od reguły. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wyjątek	wyjątki
D.	wyjątku	wyjątków
C.	wyjątkowi	wyjątkom
B.	wyjątek	wyjątki
N.	wyjątkiem	wyjątkami
Ms.	wyjątku	wyjątkach
W.	wyjątku	wyjątki

Składnia

+

wyjątek

+

od CZEGO

Pochodzenie

Od: imiesłowu biernego wyjęty , opartego na przedrostkowym czasowniku wyjąć 'wydostać, wydobyć; wydzielić część z całości', przest. 'wyłączyć, wykluczyć, zrobić wyjątek'; zob. jąć