potrącać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przechodząc, lekko uderzać w kogoś lub coś, zwykle niechcący

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	synonimy:	trącać
	hiperonimy:	uderzać

potrącać krzesła, lampę, naczynia, przedmioty, stołki; podróżnych, przechodniów, pasażerów
potrącać łokciem, nogą
potrącać po drodze
potrącać w tłumie
potrącać lekko, nieustannie
potrącać i wywracać; biec i potrącać, popychać i potrącać, potykać się i potrącać

	Dziewczynę bez przerwy ktoś potrącał, przeganiał z miejsca na miejsce, wrzeszczał nad uchem. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Tina uwielbiała najbardziej ze wszystkich znanych jej przyjemności sklep Harolda dla zwierzątek. Tam mogła biegać między półkami, potrącając wszystko, co zawadzało jej w gonitwie. źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
	Nie sposób było zrobić kroku, nie potrącając nogą kiści piołunu. źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
	Nie zwracała uwagi na potrącających ją przechodniów. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
	Wreszcie dotarłem do stolicy. Okazała się miejscem nie dla mnie. Szybko poczułem się znużony ciągłym potrącaniem przez przechodniów. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potrącałem +(e)m potrącał	potrącałam +(e)m potrącała	potrącałom +(e)m potrącało	potrącaliśmy +(e)śmy potrącali	potrącałyśmy +(e)śmy potrącały
2 os.	potrącałeś +(e)ś potrącał	potrącałaś +(e)ś potrącała	potrącałoś +(e)ś potrącało	potrącaliście +(e)ście potrącali	potrącałyście +(e)ście potrącały
3 os.	potrącał	potrącała	potrącało	potrącali	potrącały

bezosobnik: potrącano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę potrącał będę potrącać	będę potrącała będę potrącać	będę potrącało będę potrącać	będziemy potrącali będziemy potrącać	będziemy potrącały będziemy potrącać
2 os.	będziesz potrącał będziesz potrącać	będziesz potrącała będziesz potrącać	będziesz potrącało będziesz potrącać	będziecie potrącali będziecie potrącać	będziecie potrącały będziecie potrącać
3 os.	będzie potrącał będzie potrącać	będzie potrącała będzie potrącać	będzie potrącało będzie potrącać	będą potrącali będą potrącać	będą potrącały będą potrącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		potrącajmy
2 os.	potrącaj	potrącajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potrącałbym bym potrącał	potrącałabym bym potrącała	potrącałobym bym potrącało	potrącalibyśmy byśmy potrącali	potrącałybyśmy byśmy potrącały
2 os.	potrącałbyś byś potrącał	potrącałabyś byś potrącała	potrącałobyś byś potrącało	potrącalibyście byście potrącali	potrącałybyście byście potrącały
3 os.	potrącałby by potrącał	potrącałaby by potrącała	potrącałoby by potrącało	potrącaliby by potrącali	potrącałyby by potrącały

bezosobnik: potrącano by

bezokolicznik: potrącać

imiesłów przysłówkowy współczesny: potrącając

gerundium: potrącanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: potrącający

imiesłów przymiotnikowy bierny: potrącany

odpowiednik aspektowy: potrącić

+

potrącać

+

KOGO/CO + (CZYM)