-
3.
wywrzeć presję psychiczną -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
– Ogłuchłeś pan? – posłaniec naparł na adiutanta. – Do cesarza, już!
źródło: NKJP: Krzysztof Piskorski: Zadra, Esensja, 2008
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. naprę
naprzemy
2 os. naprzesz
naprzecie
3 os. naprze
naprą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. naparłem
+(e)m naparł
naparłam
+(e)m naparła
naparłom
+(e)m naparło
naparliśmy
+(e)śmy naparli
naparłyśmy
+(e)śmy naparły
2 os. naparłeś
+(e)ś naparł
naparłaś
+(e)ś naparła
naparłoś
+(e)ś naparło
naparliście
+(e)ście naparli
naparłyście
+(e)ście naparły
3 os. naparł
naparła
naparło
naparli
naparły
bezosobnik: naparto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. naprzyjmy
2 os. naprzyj
naprzyjcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. naparłbym
bym naparł
naparłabym
bym naparła
naparłobym
bym naparło
naparlibyśmy
byśmy naparli
naparłybyśmy
byśmy naparły
2 os. naparłbyś
byś naparł
naparłabyś
byś naparła
naparłobyś
byś naparło
naparlibyście
byście naparli
naparłybyście
byście naparły
3 os. naparłby
by naparł
naparłaby
by naparła
naparłoby
by naparło
naparliby
by naparli
naparłyby
by naparły
bezosobnik: naparto by
bezokolicznik: naprzeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: naparłszy
gerundium: naparcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. naparcie
naparcia
D. naparcia
naparć
C. naparciu
naparciom
B. naparcie
naparcia
N. naparciem
naparciami
Ms. naparciu
naparciach
W. naparcie
naparcia
odpowiednik aspektowy: napierać
-
Rzosobowy + naprzeć + na KOGO -
Zob. przeć (przed siebie)