-
2.
pot. oszustwo -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- paskudny kant
- bać się kantu
- robić kanty
-
Wysiadłem z ciężarówki koło Hofu. Tu znalazłem znajomego, który pomagał mnie i Franzowi w paskudnym kancie z kartami do bankomatów.
źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
Złamałem proszek, rozgniotłem w palcach i wziąłem na język. Charakterystyczna gorycz upewniła mnie, że żadnego kantu nie ma. - W porządku, odlicz mi resztę.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Archer potrafi zaciekawić i opisać wiarygodną sytuację, czy zajmuje się podatkowymi kantami włoskiego restauratora („Maestro”), czy też nieudolnym kierowcą-przemytnikiem, który jednak dokonuje w życiu jednego trafnego wyboru („Wiesz, o czym mówię?”) [...].
źródło: NKJP: Michał Kubalski: Przekręty i porachunki, Esensja, 2008-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kant
kanty
D. kantu
kantów
C. kantowi
kantom
B. kant
kanty
N. kantem
kantami
Ms. kancie
kantach
W. kancie
kanty
-
Od: kantować (na benzynie)