-
1.
taki, który przynosi niepowodzenia i którego nie można zmienić -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- fatalny los; zbieg okoliczności; błąd; fatalna pomyłka; siła fatalna
-
Za coś żyć trzeba i trzeba coś w życiu robić. Szczególnie, że fatalna siła trzymała go w tym mieście. Bał się wyjechać. Był uzależniony od strachu przed nowym.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Wśród rannych znaleźli się, niestety, dwaj członkowie Sicherheitsdienst (SD) z pięćdziesięciu policjantów bezpieczeństwa, jacy brali udział w pierwszym dniu akcji. Obaj byli w ciężkim stanie. Fatalne postrzały.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996
W bitwie [...] pod Chickamauga Rosecrans popełnił kilka fatalnych błędów, które zdyskredytowały go w oczach żołnierzy i oficerów.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999,
To samoczynne zaklinowanie się liny było fatalne. Taternik wisiał przy pionowej [...] ścianie, a partner nie był w stanie mu pomóc: nie mógł go ani opuścić tak, aby dosięgnął nogami w miarę wygodnego skalnego stopnia, ani podciągnąć go do siebie.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. fatalny
fatalny
fatalny
fatalne
fatalna
D. fatalnego
fatalnego
fatalnego
fatalnego
fatalnej
C. fatalnemu
fatalnemu
fatalnemu
fatalnemu
fatalnej
B. fatalnego
fatalnego
fatalny
fatalne
fatalną
N. fatalnym
fatalnym
fatalnym
fatalnym
fatalną
Ms. fatalnym
fatalnym
fatalnym
fatalnym
fatalnej
W. fatalny
fatalny
fatalny
fatalne
fatalna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. fatalni
fatalni
fatalne
fatalne
D. fatalnych
fatalnych
fatalnych
fatalnych
C. fatalnym
fatalnym
fatalnym
fatalnym
B. fatalnych
fatalnych
fatalnych
fatalne
N. fatalnymi
fatalnymi
fatalnymi
fatalnymi
Ms. fatalnych
fatalnych
fatalnych
fatalnych
W. fatalni
fatalni
fatalne
fatalne
-
łac. fātālis 'przeznaczony losem; nieszczęsny, zgubny'