rozpaczliwie II

I
  • w tak dużym stopniu, że mówiący uważa go za bardzo niekorzystny
  • wykładnik stopnia cechy

  • Bramkarz pochylił się do przodu, rozpaczliwie samotny między słupkami.

    źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972

    A może zapomniałem dlatego, że tamten powód, w zderzeniu z rzeczywistością, okazał się tak rozpaczliwie błahy, małostkowy.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009

    Wszystkie państwa komunistyczne, z ich obsesją gwałtownej industrializacji, dopuszczają się karygodnych zaniedbań w tej dziedzinie, nie podejmując nawet najprymitywniejszych kroków w celu ochrony środowiska i rozpaczliwie wolno reagując na pogłębiający się kryzys.

    źródło: NKJP: Zbigniew Brzeziński: Archiwum polityczne, Kultura, 1989

    Gdy zdała sobie sprawę, jak rozpaczliwie mało wie o aktorstwie, przez rok brała intensywne lekcje, zanim odważyła się ponownie stanąć przed kamerą [...].

    źródło: NKJP: Tomasz Sas: Ryzykantka, Express Ilustrowany, 2002-03-29

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • rozpaczliwie _
    Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob.  rozpacz 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  rozpaczliwie I 
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019