obojętny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

taki, który nie interesuje się tym, o czym mowa, i nie wzbudza w nim to emocji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	indyferentny nieczuły
	antonimy:	nieobojętny

Połączenia

obojętny na czyjś apel, na ludzką krzywdę, na cierpienie, na problemy innych; wobec otoczenia, wobec wszelkich zmian
obojętny jak głaz
być, pozostawać obojętnym wobec kogoś/czegoś
całkowicie obojętny

Cytaty

Ludzie ci stracili wszystko, co mieli – pozbawieni zostali najbliższej rodziny, dachu nad głową i jakichkolwiek środków do życia. Nie bądźmy obojętni wobec ich cierpienia – szczególnie w tym wyjątkowym świątecznym czasie.

źródło: NKJP: Elwira Humeniuk: Gniezno / Akcja Caritas Dla ofiar tsunami, Polska Głos Wielkopolski, 2005-01-12,

Graniasta kroczyła powoli, obojętna na liczną publiczność i muzykę. Była na ocieleniu, bardzo gruba.

źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	obojętny	obojętny	obojętny	obojętne	obojętna
D.	obojętnego	obojętnego	obojętnego	obojętnego	obojętnej
C.	obojętnemu	obojętnemu	obojętnemu	obojętnemu	obojętnej
B.	obojętnego	obojętnego	obojętny	obojętne	obojętną
N.	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętną
Ms.	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnej
W.	obojętny	obojętny	obojętny	obojętne	obojętna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	obojętni	obojętni	obojętne	obojętne
D.	obojętnych	obojętnych	obojętnych	obojętnych
C.	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnym
B.	obojętnych	obojętnych	obojętnych	obojętne
N.	obojętnymi	obojętnymi	obojętnymi	obojętnymi
Ms.	obojętnych	obojętnych	obojętnych	obojętnych
W.	obojętni	obojętni	obojętne	obojętne

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	obojętniejszy	obojętniejszy	obojętniejszy	obojętniejsze	obojętniejsza
D.	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszej
C.	obojętniejszemu	obojętniejszemu	obojętniejszemu	obojętniejszemu	obojętniejszej
B.	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszy	obojętniejsze	obojętniejszą
N.	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszą
Ms.	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	obojętniejsi	obojętniejsi	obojętniejsze	obojętniejsze
D.	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych
C.	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym
B.	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejsze
N.	obojętniejszymi	obojętniejszymi	obojętniejszymi	obojętniejszymi
Ms.	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych

Składnia

	+	obojętny	+	na KOGO/CO \| wobec KOGO/CZEGO
szyk: neutralny

Pochodzenie

zach. psł. *obojętьnъ 'dający się wziąć z obu stron, obiema rękami'

Forma prasłowiańska jest złożeniem z pierwszym członem *oba i drugim członem imiesłowem biernym *(j)ętъ od czasownika *ęti 'wziąć, chwycić rękami, schwytać, złapać, ująć; zacząć, rozpocząć', z przyrostkiem przymiotnikowym *-ьnъ; w języku polskim w wyniku rozwoju semantycznego znaczenia nabrały abstrakcyjności; w znaczeniach terminologicznych prawdopodobnie kalki terminów obcych; zob. oba , jąć