obojętny - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

taki, który nie wywołuje w kimś zainteresowania ani emocji

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

indyferentny

Połączenia

obojętny temat; obojętna informacja, sprawa
obojętny !?dla klientów, !?dla Polaków

Cytaty

	Sprawa to zresztą najzupełniej obojętna i nie wiem, po co tyle o tym piszę. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
	Byłem [...] tak zajęty moimi quasi-geometrycznymi dociekaniami, że jej powierzchowność dotarła do mnie jak obojętna informacja o topografii jakiegoś powiatu, w jakiejś prowincji, w jakimś kraju, zasłyszana przypadkiem podczas partii pokera. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
	[...] wprowadzenie euro nie jest obojętne !?dla 37 mln Polaków. Jego kurs śledzą przedsiębiorcy, turyści, zaciągający kredyty, otrzymujący zagraniczne spadki i pensje. źródło: NKJP: (xx): Coraz bliżej euro, Dziennik Zachodni, 2002-04-08
	Zarząd [...] zwraca się z apelem do wszystkich [...], którym nie jest obojętny temat sportu w naszym mieście i naszej dzielnicy [...]. źródło: NKJP: (SŚP,HUC): Polar prosi, Gazeta Wrocławska, 2001-07-19

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	obojętny	obojętny	obojętny	obojętne	obojętna
D.	obojętnego	obojętnego	obojętnego	obojętnego	obojętnej
C.	obojętnemu	obojętnemu	obojętnemu	obojętnemu	obojętnej
B.	obojętnego	obojętnego	obojętny	obojętne	obojętną
N.	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętną
Ms.	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnej
W.	obojętny	obojętny	obojętny	obojętne	obojętna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	obojętni	obojętni	obojętne	obojętne
D.	obojętnych	obojętnych	obojętnych	obojętnych
C.	obojętnym	obojętnym	obojętnym	obojętnym
B.	obojętnych	obojętnych	obojętnych	obojętne
N.	obojętnymi	obojętnymi	obojętnymi	obojętnymi
Ms.	obojętnych	obojętnych	obojętnych	obojętnych
W.	obojętni	obojętni	obojętne	obojętne

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	obojętniejszy	obojętniejszy	obojętniejszy	obojętniejsze	obojętniejsza
D.	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszej
C.	obojętniejszemu	obojętniejszemu	obojętniejszemu	obojętniejszemu	obojętniejszej
B.	obojętniejszego	obojętniejszego	obojętniejszy	obojętniejsze	obojętniejszą
N.	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszą
Ms.	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	obojętniejsi	obojętniejsi	obojętniejsze	obojętniejsze
D.	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych
C.	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym	obojętniejszym
B.	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejsze
N.	obojętniejszymi	obojętniejszymi	obojętniejszymi	obojętniejszymi
Ms.	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych	obojętniejszych

Składnia

	+	obojętny	+	!?dla KOGO
szyk: neutralny
	+	obojętny	+	KOMU
szyk: neutralny

Pochodzenie

zach. psł. *obojętьnъ 'dający się wziąć z obu stron, obiema rękami'

Forma prasłowiańska jest złożeniem z pierwszym członem *oba i drugim członem imiesłowem biernym *(j)ętъ od czasownika *ęti 'wziąć, chwycić rękami, schwytać, złapać, ująć; zacząć, rozpocząć', z przyrostkiem przymiotnikowym *-ьnъ; w języku polskim w wyniku rozwoju semantycznego znaczenia nabrały abstrakcyjności; w znaczeniach terminologicznych prawdopodobnie kalki terminów obcych; zob. oba , jąć

Informacja normatywna

Uznawane za niepoprawne: obojętny dla kogoś