-
1.
cecha czegoś, co jest właściwe, prawdziwe lub udane w danej sytuacji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- absolutna, bezwzględna; merytoryczna, moralna słuszność
- słuszność działań, interwencji, polityki, walki; argumentacji, argumentów, decyzji, diagnozy, opinii, postulatów, wniosku, wyboru, wyroku, zarzutów, żądań; słów; idei, koncepcji, poglądów, rozwiązań, teorii, tezy; intencji, stanowiska; sprawy; drogi, kierunku
- słuszność i celowość, słuszność i konieczność, słuszność i potrzeba, słuszność i zasadność; słuszność lub niesłuszność
- dowód, potwierdzenie, rękojmia; ocena; doza słuszności
- dowody na słuszność; wiara w słuszność
- przekonanie o słuszności
- dowieść/dowodzić, odmówić słuszności
- kwestionować, negować, podważać, zakwestionować; potwierdzić/potwierdzać, udowodnić, uzasadnić, wykazać; uznać; oceniać słuszność
- powątpiewać, wątpić, wierzyć w słuszność
- zastanawiać się nad słusznością; przemawiać za słusznością
- przekonany, przeświadczony o słuszności
-
- Strzelają. - Odległy grzmot podkreślił słuszność jej uwagi.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
Nad słusznością tej wojny i sensem jej kontynuowania możemy głosować kiedy indziej.
źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. słuszność
słuszności
D. słuszności
słuszności
C. słuszności
słusznościom
B. słuszność
słuszności
N. słusznością
słusznościami
Ms. słuszności
słusznościach
W. słuszności
słuszności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. słuszny