ktoś pędzi życie
ktoś pędzi jakiś żywot
-
książk. ktoś żyje w sposób scharakteryzowany towarzyszącym określeniem
-
- ktoś pędzi jakiś żywot
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
-
- ktoś pędzi życie samotne; spokojne; beztroskie; tułacze; hulaszcze
-
-Łukasz dorobił się fortuny i właściwie nie musi już nic robić. Może pędzić życie emeryta, a to nie jest najlepsze wyjście dla młodego człowieka.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Nagłe olśnienia, Polityka, 2007-12-27
Jeszcze w początkach obecnego wieku Turkmenowie składali się z koczowniczych plemion i klanów. Obecnie 70 procent ludności pędzi życie osiadłe, trudniąc się rolnictwem i hodowlą.
źródło: NKJP: Igor Trutjanow: Portret niezrównanego Turkmenbaszy, Gazeta Wyborcza, 1997-01-04
Po wygnaniu króla również Bogumił musiał opuścić stolicę arcybiskupią. W Dobrowie pędził żywot pustelnika.
źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska : przewodnik, 1989
Ludzie na prowincji mają alternatywę: albo będą pędzić żywot pokorny i żebraczy, albo będą - aby przeżyć - okradać państwo i bliźnich.
źródło: NKJP: Grzegorz Przebinda: „Sołżenicyn, Duma i okolice”, Tygodnik Powszechny, 1994
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: pędzić -
+ ktoś pędzi życie + JAKIE+ ktoś pędzi życie + KOGO