-
1.a
stan psychiczny wywołany tym, że coś przebiegło nie tak, jak dana osoba oczekiwała -
[rosczarownie] lub pot. [roszczarownie]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- bolesne, gorzkie, niemiłe, przykre; duże, głębokie, ogromne, spore, srogie, straszliwe, wielkie; drobne, lekkie, małe; miłe; miłosne, polityczne, społeczne; kolejne, pierwsze, późniejsze rozczarowanie; osobiste rozczarowania
- rozczarowanie inwestorów, klientów; mieszkańców, społeczeństwa; rodziców
- rozczarowanie brakiem czegoś; decyzją, postawą kogoś; efektami, wynikami czegoś; polityką, Polską, rządami kogoś; rzeczywistością, światem, życiem
- rozczarowanie do komunizmu, do lewicy, do partii, do postkomunizmu, do prawicy, do rządów kogoś
- rozczarowanie w miłości, w małżeństwie
- rozczarowanie i ból, rozczarowanie i cierpienie, rozczarowanie i gorycz, rozczarowanie i frustracja, rozczarowanie i niepokój, rozczarowanie i niezadowolenie, rozczarowanie i rozgoryczenie, rozczarowanie i smutek, rozczarowanie i zawód, rozczarowanie i żal
- poczucie, uczucie; głosy, grymas, jęk, łzy, nuta, ton, wyraz; fala; gorycz; powód, źródło; skutek rozczarowania; chwile, czas; przyczyna rozczarowań
- rozczarowanie przychodzi, przyszło; spotkało/spotyka kogoś
- doznać/doznawać; bać się; uniknąć/unikać rozczarowań
- czuć, poczuć, przeżyć/przeżywać; budzić, rodzić; przynieść/przynosić; ukryć/ukrywać; wyrazić/wyrażać rozczarowanie; przynosić komuś same rozczarowanie; nie kryć rozczarowania
- mówić, mruknąć, pytać, spytać, zapytać z rozczarowaniem (w głosie)
-
- Moja kochana, muszę cię przestrzec przed Franzem, bo nie chcę, żebyś później przeżyła bolesne rozczarowanie. On długo z jedną kobietą nie wytrzymuje.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
Trener polskiej reprezentacji - Józef Tracz nie krył rozczarowania postawą swoich podopiecznych: - Mam pretensje do Jabłońskiego i Wolnego za brak koncentracji w parterze.
źródło: NKJP: LIC: Klasyczne rozczarowanie, Gazeta Poznańska, 2004-08-25
Przyznam, że z rezerwą przedstawiłam młodzieży dzieło Szekspira w czarno-białej tonacji, obawiając się nieprzychylnego przyjęcia i zbiorowej niechęci. Spotkało mnie jednak miłe rozczarowanie.
źródło: NKJP: Julia Howorska: Jak zachęcić do czytania lektur?, Wychowawca, 2003, nr 125
Pamiętam, jak Romek opowiadał o swoim rozczarowaniu do modelek, kiedy został dyrektorem artystycznym pisma „Elle”. Twierdził, że nie są wcale specjalnie ładne, tylko zrobione.
źródło: NKJP: Andrzej Krzywicki: Diabelski młyn, 2005
[...] wizje pozostawiały uczucie niedosytu i lekką gorycz rozczarowania, że to wszystko nie dzieje się naprawdę.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozczarowanie
rozczarowania
D. rozczarowania
rozczarowań
C. rozczarowaniu
rozczarowaniom
B. rozczarowanie
rozczarowania
N. rozczarowaniem
rozczarowaniami
Ms. rozczarowaniu
rozczarowaniach
W. rozczarowanie
rozczarowania
-
+ rozczarowanie + CZYM+ rozczarowanie + do CZEGO+ rozczarowanie + że ZDANIE -
Zob. Od przedrostkowego czasownika rozczarować (się) (por.).
Zob. czarować