sformułować - Wielki słownik języka polskiego PAN

wyrazić coś słowami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

sformułować akt oskarżenia, definicję, myśl, ocenę, opinię, pogląd, prawo, program, przepis, pytanie, sąd, tezę, twierdzenie, uwagi, wniosek, zarzut, zasadę, żądania
sformułować na łamach pisma
sformułować w jakiś sposób
sformułować jasno, oględnie, precyzyjnie, prosto, zwięźle; na piśmie
(nie) umieć, (nie) potrafić, próbować sformułować
sformułować i opisać prawa, sformułować i postawić zarzut, sformułować i spopularyzować koncepcję, sformułować i uzasadnić tezę, sformułować i zapisać myśl

	Kattes mówił długo i zawile, jakby bał się wyraźnie sformułować drążącą go myśl. Zebrani słuchali z coraz większą niecierpliwością, aż wreszcie ktoś rzucił: - Powiedz jasno, w czym rzecz. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Odmowa publikacji sformułowana była w sposób perfidny i wykrętny. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
	[...] nie bardzo wiedziałem, jak sformułować pytanie, żeby nie czuła się urażona. źródło: NKJP: Andrzej Wójckiewicz: Przebudzenie Cheopsa, czyli Jak uratować ludzi i Ziemię, 2005
	Trzymano ją w areszcie bezprawnie. Nikt nie przedstawił jej zarzutów, nie sformułowano aktu oskarżenia, po prostu odebrano jej wolność. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Imię twoje, 2008
	Pojęcie sieci jako modelu różnorodnych skomplikowanych oddziaływań fascynowało jednak uczonych dużo wcześniej, zanim Castells sformułował swoją koncepcję. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sformułowałem +(e)m sformułował	sformułowałam +(e)m sformułowała	sformułowałom +(e)m sformułowało	sformułowaliśmy +(e)śmy sformułowali	sformułowałyśmy +(e)śmy sformułowały
2 os.	sformułowałeś +(e)ś sformułował	sformułowałaś +(e)ś sformułowała	sformułowałoś +(e)ś sformułowało	sformułowaliście +(e)ście sformułowali	sformułowałyście +(e)ście sformułowały
3 os.	sformułował	sformułowała	sformułowało	sformułowali	sformułowały

bezosobnik: sformułowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sformułujmy
2 os.	sformułuj	sformułujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sformułowałbym bym sformułował	sformułowałabym bym sformułowała	sformułowałobym bym sformułowało	sformułowalibyśmy byśmy sformułowali	sformułowałybyśmy byśmy sformułowały
2 os.	sformułowałbyś byś sformułował	sformułowałabyś byś sformułowała	sformułowałobyś byś sformułowało	sformułowalibyście byście sformułowali	sformułowałybyście byście sformułowały
3 os.	sformułowałby by sformułował	sformułowałaby by sformułowała	sformułowałoby by sformułowało	sformułowaliby by sformułowali	sformułowałyby by sformułowały

bezosobnik: sformułowano by

bezokolicznik: sformułować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sformułowawszy

gerundium: sformułowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: sformułowany

odpowiednik aspektowy: formułować

Rz_osobowy

+

sformułować

+

CO

Od: formułować.
Zob. formuła