przerazić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wywołać przerażenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

głos, krzyk, ton głosu, widok kogoś/czegoś, wygląd czyjś/czegoś przeraził; myśl, że..., perspektywa czegoś przeraziła; groźby, pogróżki przeraziły kogoś
przerazić dzieci, ludność, ludzi; czytelnika, mieszkańców; zwierzęta
przerazić kogoś krzykiem; perspektywą czegoś
przerazić śmiertelnie

	[...] przeraziła go myśl, że jest całkowicie na pastwie porywaczy. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Nikt ci nie pomoże, Polityka, 2000-12-02
	Jak matki starają się straszeniem doprowadzić dzieci do grzecznego ładu, tak politycy poniektórzy usiłują przerazić nas perspektywą powrotu komuny. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Moim zdaniem, Gazeta Wyborcza, 1993-04-09
	Raz tylko przeraził go widok mężczyzny, pośrodku twarzy którego ziała wielka dziura: wyglądało to tak, jakby ktoś odgryzł nieznajomemu nos. źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007
	[...] przeraziło go, że jego własny portret, pielęgnowany latami, nagle rozleciał się na kawałki za moją sprawą. Znał swoje mankamenty, na pewno je znał, lecz dopóki wiedział o nich sam, czuł się bezpiecznie. źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeraziłem +(e)m przeraził	przeraziłam +(e)m przeraziła	przeraziłom +(e)m przeraziło	przeraziliśmy +(e)śmy przerazili	przeraziłyśmy +(e)śmy przeraziły
2 os.	przeraziłeś +(e)ś przeraził	przeraziłaś +(e)ś przeraziła	przeraziłoś +(e)ś przeraziło	przeraziliście +(e)ście przerazili	przeraziłyście +(e)ście przeraziły
3 os.	przeraził	przeraziła	przeraziło	przerazili	przeraziły

bezosobnik: przerażono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przeraźmy
2 os.	przeraź	przeraźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeraziłbym bym przeraził	przeraziłabym bym przeraziła	przeraziłobym bym przeraziło	przerazilibyśmy byśmy przerazili	przeraziłybyśmy byśmy przeraziły
2 os.	przeraziłbyś byś przeraził	przeraziłabyś byś przeraziła	przeraziłobyś byś przeraziło	przerazilibyście byście przerazili	przeraziłybyście byście przeraziły
3 os.	przeraziłby by przeraził	przeraziłaby by przeraziła	przeraziłoby by przeraziło	przeraziliby by przerazili	przeraziłyby by przeraziły

bezosobnik: przerażono by

bezokolicznik: przerazić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przeraziwszy

gerundium: przerażenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przerażony

odpowiednik aspektowy: przerażać

	+	przerazić	+	KOGO + (CZYM)
(to), że ZDANIE	+	przerazić	+	KOGO

Zob. razić