-
2.
złom powstały po rozbiciu przedmiotu ze szkła - substancji -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- szkło z rozbitej butelki, z powybijanych witryn, z wybitych okien
- resztki szkła
- szkło chrzęściło, chrupało (pod butami, nogami), posypało się, rozprysło się (na chodnik, na ludzi, po podłodze)
- wejść na szkło
-
Chciała nalać sobie wody do szklanki, ale nagle nie mogła, szklanka wypadła jej z ręki. Zbierając szkło, skaleczyła się głęboko. Było dużo krwi.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008
Stare [drzwi] rozbiły się, kiedy wymontowane stały już pod szkolnym parkanem. Silny podmuch wiatru przewrócił je na betonowy chodnik i szkło rozprysło się na drobne kawałki.
źródło: NKJP: (kub): Stare drzwi przewrócił silny wiatr, Dziennik Łódzki, 2004-12-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szkło
szkła
D. szkła
szkieł
C. szkłu
szkłom
B. szkło
szkła
N. szkłem
szkłami
Ms. szkle
szkłach
W. szkło
szkła
-
psł. *stьklo 'szklany kielich' >'wyrób przedmiot ze szkła' > 'szkło'
z goc. stikls (m) 'puchar, kielich'