guma arabska

Stanisław Pigoń z charakterystycznym dla siebie reporterskim spokojem wyjaśnia w przypisach do „Pana Tadeusza”, że „aby się włosy utrzymywały gładko i dały układać w ozdobną fryzurę, moczono je w stosownym delikatnym roztworze, który je spajał; w jakiejś mierze wchodziła weń kleista guma arabska”.

źródło: NKJP: Marcin Wilk: Słownik „Pana Tadeusza” - część 5, Dziennik Polski, 2008-05-31

- Zrobienie jednego zdjęcia w gumie arabskiej wymaga tygodnia ręcznej pracy - mówi Dederko. To chyba zniechęca młodych artystów do stosowania w twórczości gumy arabskiej. - W Polsce jest 35. gumistów, na świecie nasza liczba raczej nie przekracza dwustu.

źródło: NKJP: ŁuGi: Wieczór z fotografią, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” nr 46 (830), 2007-11-14

Z gumy arabskiej produkowano klej biurowy. Obecnie jest ona używana jako spoiwo farb akwarelowych i pasteli.

źródło: NKJP: Internet

Stosowano na przykład betakaroten, będący również składnikiem marchwi. W połączeniu z olejkiem aromatycznym oraz gumą arabską jako zagęszczaczem, dawał wodzie takie walory wzrokowe i smakowe, że można było spokojnie napisać na etykiecie „ Napój pomarańczowy”, choć zawartość butelki miała się do pomarańczy tak daleko, jak Arktyka do Antarktydy.

źródło: NKJP: 110 litrów rocznie, Dziennik Polski, 2000-08-18