ktoś stawia się w czyimś położeniu

- Staram się nie reagować emocjonalnie, nawet jeśli żądania pracowników są nierealne - tłumaczy [...] dyrektor portu ds. pracowniczych. - [...] Stawiam się w położeniu pracownika, patrzę na problem od jego strony.

źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Czy metody CIA zwiększą sprzedaż jaj w proszku do Rosji?, Gazeta Wyborcza, 1994-10-26

Wsłuchujmy się w to, co dzieci mają nam do powiedzenia, czego pragną i potrzebują. Obserwujmy i przyglądajmy się troskliwie, ale nie szpiegujmy, nie krytykujmy i sprawdzajmy. Stawiajmy się w ich położeniu.

źródło: NKJP: XX: Podczas wakacji nie mogą pogrążyć się w bezczynności, Dziennik Bałtycki, 2007-06-15

Miał zasadę: nigdy nie współpracować z wojskami rządowymi, zawsze docierać do tych, którzy z nimi walczą. To gwarantowało mu pełną niezależność, ale też sprawiało, że Paul stawiał się w położeniu ludzi, z którymi przebywał: tropionej, ściganej i bezwzględnie zabijanej zwierzyny. Trudno było uwierzyć, że robi to wszystko dla pieniędzy.

źródło: NKJP: Ofiary wojny: Dziennik Polski, 2001-07-14

Nie chodzi przy tym o obawę przed nimi, lecz o należącą do ludzkiej natury skłonność do stawiania się w położeniu drugiego człowieka, która na przykład nie pozwala wyrządzić mu krzywdy bez doświadczenia samemu przykrości równie niekiedy intensywnej [...]

źródło: NKJP: Jerzy Szacki: Historia myśli socjologicznej, 2002

Dokonuję jednak zabiegu, który w pewnych sytuacjach należy każdemu polecić. Stawiam się w jej sytuacji. Natężam umysł i wyobrażam sobie, że to ona pisze o erotyce w jakimś magazynie, a ja co miesiąc trwożliwie zaglądam, co też znowu znajdę w jej erotycznym ogródku.

źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Gra wstępna rozpisana na 62 felietony, 2003

Nie popieram ich bezkrytycznie, a niekiedy wręcz budzą moją najwyższą dezaprobatę. Kiedy stawiam się na ich miejscu, myślę, że postąpiłbym zupełnie inaczej, że byłbym lepszy, bardziej odważny, może łagodniejszy.

źródło: NKJP: Paweł Lisicki: W cudze piersi, Fronda, 1999

Podziwiała lekarzy, ale zawsze stawiała się w roli pacjenta: często zagubionego, bezradnego, wystraszonego.

źródło: NKJP: Agata Pustułka: Krystyno, będziemy pamiętać, jak bardzo kochałaś ludzi, Dziennik Zachodni, 2010-04-17