-
2.
film. dramaturgicznie zamknięty, stanowiący pewną całość fragment filmu, złożony z poszczególnych scen, odpowiadający aktowi w dramacie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
film -
- sekwencja początkowa, finałowa, końcowa, ostatnia; filmowa
- sekwencja akcji; bitwy, pościgu, ucieczki
-
[...] prowadzi film jak po sznurku. Gdy trzeba, przyspiesza, czasem daje widzom chwilę wytchnienia. Aktorów dobrał wybornych, a z inscenizacją nigdy nie miał problemów. Sekwencje pościgów samochodowych wbiją w fotel nawet tych, którzy znają na pamięć „Bullita” i „Francuskiego łącznika” .
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Dziś premiera, Gazeta Wyborcza, 1999-01-29
[...] Adamson nawet nie próbuje mierzyć się z perfekcją „Władcy Pierścieni”. Dlatego zamiast na wielkie bitwy, stawia na małe starcia oraz pomysłowe sceny akcji. Nie zmienia to jednak faktu, że finałowa sekwencja lepiej operuje cechami filmowych bitew niż „Lew, czarownica i stara szafa”.
źródło: NKJP: Ewa Drab: Mieczem i myszą, Esensja, 2008-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sekwencja
sekwencje
D. sekwencji
sekwencji
neut przestarz. sekwencyj
char C. sekwencji
sekwencjom
B. sekwencję
sekwencje
N. sekwencją
sekwencjami
Ms. sekwencji
sekwencjach
W. sekwencjo
sekwencje
-
internac.
ang. sequence
fr. sequence
niem. Sequenz
z p.-łac. sequentia 'następstwo'
< łac. sequor, sequī 'iść z tyłu, za kimś', 'następować po czymś', 'być następstwem, wynikiem czegoś'