nurtować - Wielki słownik języka polskiego PAN

zaprzątać czyjś umysł i niepokoić lub zastanawiać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

myśl, pragnienie, przeczucie, pytanie, sprawa, temat, zagadka nurtuje; obawy, podejrzenia, problemy, wątpliwości nurtują kogoś
nurtować badaczy, historyków, naukowców, społeczeństwo
nurtować od lat, od wieków
nurtować do głębi, nieprzerwanie, uporczywie
nurtować i doskwierać, nurtować i dręczyć

	Królewicz [...] zaczął przechadzać się po komnacie, założywszy ręce za plecy. Najwyraźniej coś go nurtowało. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu, Księga III, 2003
	Zawsze nurtowało mnie pytanie, co się dzieje z człowiekiem po śmierci. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
	Zaczęło mnie nurtować jakieś straszne przeczucie. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	W „Wielkim Wybuchu” autor postanowił wyjaśnić czytelnikom nurtującą ludzkość od paru tysięcy lat zagadkę początku Wszechświata. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: A jednak zaczęło się od eksplozji…, Esensja, 2007, nr 6
	W swoim dzienniku Michał Czartoryski zapisał słowa Ewangelii, które go bardzo nurtowały: „Sprzedaj, co masz, i pójdź za Mną”. źródło: Jan Grzegorczyk: O bogatym młodzieńcu, który nie odszedł zasmucony, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nurtowałem +(e)m nurtował	nurtowałam +(e)m nurtowała	nurtowałom +(e)m nurtowało	nurtowaliśmy +(e)śmy nurtowali	nurtowałyśmy +(e)śmy nurtowały
2 os.	nurtowałeś +(e)ś nurtował	nurtowałaś +(e)ś nurtowała	nurtowałoś +(e)ś nurtowało	nurtowaliście +(e)ście nurtowali	nurtowałyście +(e)ście nurtowały
3 os.	nurtował	nurtowała	nurtowało	nurtowali	nurtowały

bezosobnik: nurtowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę nurtował będę nurtować	będę nurtowała będę nurtować	będę nurtowało będę nurtować	będziemy nurtowali będziemy nurtować	będziemy nurtowały będziemy nurtować
2 os.	będziesz nurtował będziesz nurtować	będziesz nurtowała będziesz nurtować	będziesz nurtowało będziesz nurtować	będziecie nurtowali będziecie nurtować	będziecie nurtowały będziecie nurtować
3 os.	będzie nurtował będzie nurtować	będzie nurtowała będzie nurtować	będzie nurtowało będzie nurtować	będą nurtowali będą nurtować	będą nurtowały będą nurtować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nurtujmy
2 os.	nurtuj	nurtujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nurtowałbym bym nurtował	nurtowałabym bym nurtowała	nurtowałobym bym nurtowało	nurtowalibyśmy byśmy nurtowali	nurtowałybyśmy byśmy nurtowały
2 os.	nurtowałbyś byś nurtował	nurtowałabyś byś nurtowała	nurtowałobyś byś nurtowało	nurtowalibyście byście nurtowali	nurtowałybyście byście nurtowały
3 os.	nurtowałby by nurtował	nurtowałaby by nurtowała	nurtowałoby by nurtowało	nurtowaliby by nurtowali	nurtowałyby by nurtowały

bezosobnik: nurtowano by

bezokolicznik: nurtować

imiesłów przysłówkowy współczesny: nurtując

gerundium: nurtowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: nurtujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: nurtowany

Rz_nieżywotny

+

nurtować

+

KOGO

Zob. nurt