-
2.
działanie polegające na tym, że postrzega się jakąś rzecz lub zjawisko z wykorzystaniem różnorodnych kryteriów, aby następnie ocenić je jako całość lub ze wskazaniem na poszczególne elementy -
[krytyka] lub pot. [krytyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
- konstruktywna, twórcza; poważna, rzeczowa, szczegółowa, wnikliwa krytyka; krytyka biblijna, filozoficzna, historyczna
- nurt; reguły krytyki
-
Encyklopedia zwraca [...] uwagę na złożoność problemu rozpoznawania cudów. Takie wydarzenia muszą zostać poddane krytyce naukowej. Badają je więc dokładnie historycy, teolodzy oraz znawcy filozofii.
źródło: NKJP: Grzegorz Cius: Cud mniemany, Gazeta Wrocławska, 2001-06-29
[...] pojawiające się ostatnio artykuły prasowe, nieodpowiedzialne i niesprawiedliwe komentarze i oceny, nigdy nie będą uznane przez sędziów za rzetelną krytykę. Są to niezrozumiałe i groźne zjawiska, nie mające nic wspólnego z konstruktywną krytyką [...].
źródło: NKJP: Forum Czytelników, Gazeta Poznańska, 2004-05-10
Wiarygodność tychże dokumentów to jest nie wszystko, że się tak wyrażę, musi być warsztat historyka, a więc musi być przeprowadzona krytyka źródeł, każdorazowo.
źródło: NKJP: 34. posiedzenie Senatu RP
Owszem - nie można dyskredytować danej teorii, póki się jej nie potrafi poddać formalnej i rzetelnej krytyce [...].
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krytyka
krytyki
D. krytyki
krytyk
C. krytyce
krytykom
B. krytykę
krytyki
N. krytyką
krytykami
Ms. krytyce
krytykach
W. krytyko
krytyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ krytyka + (JAKA) -
łac. critica
z gr. kritikḗ (téchnē) 'sztuka myślenia, rozstrzygania'