-
1.b
działanie, które nie jest pożyteczne i nie prowadzi do określonego celu -
[nonsęs] lub [nąsęs], lub [nonsens]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- absolutny, kompletny, zupełny; czysty, oczywisty nonsens; nonsens ekonomiczny, gospodarczy, prawny
- absurd i nonsens
-
A powinna odżyć Odra i powinna pracować Wisła; mamy bardzo korzystny układ geograficzny rzek [...]. Ale masowe towary wozimy - kolejami i samochodami. To gospodarczy nonsens.
źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: A ja tęsknię za Sumerami, Gazeta Wyborcza, 1992-08-17
Jest nonsensem twierdzić, że komunizm nie podlega przemianom, że stoi i upada swoimi dogmatami. To jest prawda jedynie w odniesieniu do Rosji. Ale już na przykładzie Jugosławii widać, że komunizm jest zdolny do ewolucji.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nonsens
nonsensy
D. nonsensu
nonsensów
C. nonsensowi
nonsensom
B. nonsens
nonsensy
N. nonsensem
nonsensami
Ms. nonsensie
nonsensach
W. nonsensie
nonsensy
-
fr.
niem. Nonsens