szkło powiększające

Każdy pozostawia odciski inne i to jest klucz do ustalenia tożsamości. Mamy tu - mówił dalej - kielich kryształowy, który trzymał pan wicehrabia. Przy takim dobrym oświetleniu, posługując się szkłem powiększającym, możemy zauważyć charakterystyczne cechy przebiegu linii papilarnych na odciskach palców na kielichu i na kopii obrazu Massysa.

źródło: NKJP: Marek Jarosz: Nieznane przygody Sherlocka Holmesa, 2002

- Rok 1927! „Apolinary”! - powiedział Campilli. Przypatrz się. Twój ojciec jest na tym zdjęciu. Co? Znalazłeś go? Sięgnął po szkło powiększające, które leżało na stole. Wielkie, ciężkie, z wielkim hebanowym uchwytem.

źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960

Do oglądania zdjęć i pocztówek zwiedzający używali szkieł powiększających. Mogli wtedy dojrzeć zupełnie niewidoczne gołym okiem szczegóły, jak na przykład bogato rzeźbioną skrzynkę na listy.

źródło: NKJP: RAT, ŻYR: Powrót do źródeł, Gazeta Poznańska, 2002-10-17

Dużą popularnością cieszyło się stoisko z wyrobami z bursztynu, na którym można było obejrzeć pod szkłem powiększającym inkluzje - zatopione w bursztynie: larwę cykady i karaczana sprzed ok. 40 mln lat.

źródło: NKJP: Tony eksponatów, Dziennik Polski, 2001-03-19