Tunel prowadził przez środek zachwaszczonej łąki. Po jego bokach wielkie liście łopianów dyndały na grubych łodygach niczym zielone parasolki, chroniące ziemię przed słońcem, pleniły się chwasty, pokrzywy i trawy - tuż pod nosem blokowiska natura puściła wodze popędu.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
W niektórych momentach komentowania utworu rzeczywiście wodze wyobraźni wymknęły mi się z pod kontroli.
źródło: NKJP: Internet
Najważniejsze, najbardziej godne podziwu było w Leninie jednak to, że wodze prawdziwej władzy trzymał mocno tylko we własnych rękach. Zmieniały się hasła i tematy dyskusji, zmieniali się sojusznicy i przeciwnicy, ale pełnia władzy pozostawała wciąż w tych samych dłoniach!
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy Tom 1, 1996
