-
5.
zaangażowanie się w jakąś sprawę lub związek z kimś zakończone następnie rozstaniem -
[romãs] lub [romans]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- wieloletni romans
-
Wieloletni romans lewicy z Perónem dobiegł końca.
źródło: MKJP: Maciej Stasiński: ARGENTYNA CZ.I, Gazeta Wyborcza, 1998-02-13
Zaczynał od ekspresjonistycznych prac o tematyce żydowskiej. W latach 1922-1926 miał krótki romans z awangardą i abstrakcją geometryczną (słynne Mechanofaktury).
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Przewodnik po rynku malarstwa, 1999
Jeszcze nie tak dawno ekonomiści narzekali, że w Polsce nie ma zbyt sprzyjających warunków dla romansu banków i ubezpieczycieli.
źródło: NKJP: Bancassurance, związek skonsumowany, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2006-11-28
Po długiej przerwie manifestujący na mszy niedzielnej związki z ojczystą tradycją, był przedmiotem kpin za to, że w czasie swojego koniunkturalnego romansu z wierchuszką nomenklatury sowieckiej potrafił w Wielkanoc kuchennymi drzwiami wpuszczać wiejską babę ze święconym na polski stół.
źródło: NKJP: Natalia Gańko: Gen polski mutowany, Polityka, 2005-12-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. romans
romanse
romansy
D. romansu
romansów
C. romansowi
romansom
B. romans
romanse
romansy
N. romansem
romansami
Ms. romansie
romansach
W. romansie
romanse
romansy
-
+ romans + (KOGO) + (z KIM/CZYM) -
fr. roman (< st.fr. romanze) '(język) romański, powieść '
hiszp. romance 'hiszpański; opowieść; romanca'
z łac. Rōmānicus 'rzymski'