-
2.
książk. uczucie przyjemności, wywołane czymś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- duchowa, miłosna; niezmącona słodycz
- atmosfera słodyczy
- słodycz ogarnęła kogoś
- czuć, poczuć słodycz
-
[...] rozkoszowałam się absolutnym poczuciem błogości, zadowolenia i satysfakcji. Przede mną jechała na rowerze wnuczka, minęłam kort tenisowy, na którym rozgrywali mecz moi dwaj synowie, a krzyżujące się: Mamoooo! Babciuuuu!, wywoływały we mnie niezmąconą słodycz. Zastanawiałam się, czy ten błogostan może mnie wypełniać, kiedy jednocześnie uczę się na pamięć nowej roli [...].
źródło: NKJP: Krystyna Janda: Małpa, 2004
Obejmuję siebie ramionami z miłością i współczuciem i obiecuję sobie być do końca życia uważną na Pawła i innych podobnych do niego mężczyzn, którym automatycznie oddaję ster. Chcę siebie przed nimi chronić, jakkolwiek by mnie do nich ciągnęło i jakakolwiek senna słodycz zalewałaby mnie w kontakcie z nimi.
źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Kartki z białego zeszytu, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. słodycz
słodycze
D. słodyczy
słodyczy
C. słodyczy
słodyczom
B. słodycz
słodycze
N. słodyczą
słodyczami
Ms. słodyczy
słodyczach
W. słodyczy
słodycze
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *soldyčь 'słodkość; coś słodkiego, smacznego, miłego, przyjemnego'
Pierwotnie rzeczownik abstrakcyjny od podstawowego (sprzed nawarstwienia strukturalnego *-kъ) psł. *soldъ z przyrostkiem *-yčь.
Zob. słodki