kombinować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. załatwiać coś nieuczciwie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

cwaniak, każdy kombinuje; ludzie, wszyscy kombinują
kombinować broń, gotówkę, lewe papiery, papierosy, wódkę
kombinować z kredytem, z rentą, z urlopem, ze zwolnieniami; z Niemcami, ze strażnikami
kombinować na boku, na własną rękę, za plecami; dobrze kombinować
nauczyć się, (nie) potrafić, (nie) umieć kombinować
kraść i kombinować, lawirować i kombinować

	[...] przy windzie leżał jeden z tych, co kombinowali wódkę. Na twarzy miał teraz tlenową maskę. źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion, czyli Cłopcy z Mielczarskiego: to było nieprawdopodobne, to piękne, to było coś, czego u nas jeszcze nie było, 1999
	Pensja nie rosła, a wymagania i stres były coraz większe [...]. Z czasem przestało mi zależeć, więc zacząłem kombinować ze zwolnieniami lekarskimi - przyznaje Daniel. źródło: NKJP: Magdalena Stremplewska: Zmęczeni, źli, zestresowani...? Wypalenie zawodowe dotyka nas coraz częściej, Gazeta Pomorska, 2009-07-25
	Jeżeli on kombinuje z Niemcami, to może ma i broń? źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania. Kościół w Skaryszewie, 2006
	Zaczęli razem kombinować. - Szmuglowali do Austrii srebro, dolary i nasze złotówki w pięćsetkach - powiedział Walczak. - A tutaj przywozili zegarki. źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
	Okazuje się, że jednak wdałaś się we mnie. Potrafisz kombinować i wiesz, z kim trzymać. źródło: NKJP: Anna Łabudzińska: Niedopełnienie, Esensja, 2009-04-08

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kombinowałem +(e)m kombinował	kombinowałam +(e)m kombinowała	kombinowałom +(e)m kombinowało	kombinowaliśmy +(e)śmy kombinowali	kombinowałyśmy +(e)śmy kombinowały
2 os.	kombinowałeś +(e)ś kombinował	kombinowałaś +(e)ś kombinowała	kombinowałoś +(e)ś kombinowało	kombinowaliście +(e)ście kombinowali	kombinowałyście +(e)ście kombinowały
3 os.	kombinował	kombinowała	kombinowało	kombinowali	kombinowały

bezosobnik: kombinowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kombinował będę kombinować	będę kombinowała będę kombinować	będę kombinowało będę kombinować	będziemy kombinowali będziemy kombinować	będziemy kombinowały będziemy kombinować
2 os.	będziesz kombinował będziesz kombinować	będziesz kombinowała będziesz kombinować	będziesz kombinowało będziesz kombinować	będziecie kombinowali będziecie kombinować	będziecie kombinowały będziecie kombinować
3 os.	będzie kombinował będzie kombinować	będzie kombinowała będzie kombinować	będzie kombinowało będzie kombinować	będą kombinowali będą kombinować	będą kombinowały będą kombinować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kombinujmy
2 os.	kombinuj	kombinujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kombinowałbym bym kombinował	kombinowałabym bym kombinowała	kombinowałobym bym kombinowało	kombinowalibyśmy byśmy kombinowali	kombinowałybyśmy byśmy kombinowały
2 os.	kombinowałbyś byś kombinował	kombinowałabyś byś kombinowała	kombinowałobyś byś kombinowało	kombinowalibyście byście kombinowali	kombinowałybyście byście kombinowały
3 os.	kombinowałby by kombinował	kombinowałaby by kombinowała	kombinowałoby by kombinowało	kombinowaliby by kombinowali	kombinowałyby by kombinowały

bezosobnik: kombinowano by

bezokolicznik: kombinować

imiesłów przysłówkowy współczesny: kombinując

gerundium: kombinowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kombinujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kombinowany

odpowiednik aspektowy: zakombinować

Rz_osobowy	+	kombinować	+	CO
Rz_osobowy	+	kombinować	+	z CZYM

fr. combiner

niem. kombinieren