wykombinować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. wymyślić coś lub znaleźć rozwiązanie, wykazując się sprytem lub inwencją

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Perełka rozłożył ręce - W tej chwili nic mądrego nie wykombinujemy. źródło: NKJP: Adam Bahdaj Wakacje z duchami 1962
	Przywiozłaś mnie tu, żeby odsunąć mnie od firmy. Muszę przyznać, że sprytnie to wykombinowałaś. źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie. Odcinek 166, 2002
	Dałem się nabrać, że mu naprawdę zależy na ludziach, a on sobie po prostu wykombinował, że jak przyjdzie do zwolnień [...], to tacy jak on polecą pierwsi. Potrzebował więc związku, żeby się zabezpieczyć i ustawić. źródło: NKJP: Rafał A. Ziemkiewicz, Żywina, 2008
	Miał [...] dostęp do informacji i niewątpliwą intuicję. Dzięki temu szybko wykombinował, jak zdobyć kasę. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski Złote pstrągi Siemienasa Polityka 2005-12-24
	Jesteś prawdziwym nowojorczykiem, jeśli potrafisz wykombinować, w który wagon metra wsiąść, żeby na stacji wylądować w dogodnym punkcie do przesiadki. źródło: NKJP: Kamila Sławińska Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykombinowałem +(e)m wykombinował	wykombinowałam +(e)m wykombinowała	wykombinowałom +(e)m wykombinowało	wykombinowaliśmy +(e)śmy wykombinowali	wykombinowałyśmy +(e)śmy wykombinowały
2 os.	wykombinowałeś +(e)ś wykombinował	wykombinowałaś +(e)ś wykombinowała	wykombinowałoś +(e)ś wykombinowało	wykombinowaliście +(e)ście wykombinowali	wykombinowałyście +(e)ście wykombinowały
3 os.	wykombinował	wykombinowała	wykombinowało	wykombinowali	wykombinowały

bezosobnik: wykombinowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykombinujmy
2 os.	wykombinuj	wykombinujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykombinowałbym bym wykombinował	wykombinowałabym bym wykombinowała	wykombinowałobym bym wykombinowało	wykombinowalibyśmy byśmy wykombinowali	wykombinowałybyśmy byśmy wykombinowały
2 os.	wykombinowałbyś byś wykombinował	wykombinowałabyś byś wykombinowała	wykombinowałobyś byś wykombinowało	wykombinowalibyście byście wykombinowali	wykombinowałybyście byście wykombinowały
3 os.	wykombinowałby by wykombinował	wykombinowałaby by wykombinowała	wykombinowałoby by wykombinowało	wykombinowaliby by wykombinowali	wykombinowałyby by wykombinowały

bezosobnik: wykombinowano by

bezokolicznik: wykombinować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykombinowawszy

gerundium: wykombinowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wykombinowany

odpowiednik aspektowy: kombinować

Rz_osobowy	+	wykombinować	+	CO
Rz_osobowy	+	wykombinować	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Pochodny od kombinować