upominać

  • mówić jakiejś osobie, że się niewłaściwie zachowuje
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • synonimy:  napominać
    • upominać dziecko, kierowców, ludzi, uczniów, właścicieli posesji
  • Klną wszyscy: kobiety, mężczyźni, a nawet kilkuletni smarkacze wracający ze szkoły. Tak bardzo to spowszedniało, że policji i straży miejskiej nawet nie przychodzi do głowy, aby upominać klnących.

    źródło: NKJP: k: Wulgarność spowszedniała, Dziennik Łódzki, 2003-02-01

    Rada Europy [...], która dziś zbiera się w Warszawie na szczycie, zerwała wszelkie kontakty z Białorusią i co chwilę bez żadnych efektów upomina ją za łamanie praw człowieka.

    źródło: NKJP: Marek Twaróg: Prowokacje Łukaszenki, 2005-05-16

    [...] upomina mnie, że na pożegnanie powinienem was pobłogosławić [...].

    źródło: NKJP: Mieczysław Maliński: Ale miałem ciekawe życie, 2007

    Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego Kościół upomina wiernych, by wystrzegali się ich.

    źródło: NKJP: Maria Wolan: Pozornie niewinne i bezpieczne : rzecz o terapiach, medytacjach, wróżbach, zabawach z duchami, 2007

    Sobór Watykański II upomina katolików: „Nie należy przedstawiać Żydów jako odrzuconych ani jako przeklętych, rzekomo na podstawie świętych Ksiąg”.

    źródło: NKJP: Józef Augustyn: Medytacje Jerozolimskie Świadectwo pielgrzyma, 2010

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. upominam
    upominamy
    2 os. upominasz
    upominacie
    3 os. upomina
    upominają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. upominałem
    +(e)m upominał
    upominałam
    +(e)m upominała
    upominałom
    +(e)m upominało
    upominaliśmy
    +(e)śmy upominali
    upominałyśmy
    +(e)śmy upominały
    2 os. upominałeś
    +(e)ś upominał
    upominałaś
    +(e)ś upominała
    upominałoś
    +(e)ś upominało
    upominaliście
    +(e)ście upominali
    upominałyście
    +(e)ście upominały
    3 os. upominał
    upominała
    upominało
    upominali
    upominały

    bezosobnik: upominano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę upominał
    będę upominać
    będę upominała
    będę upominać
    będę upominało
    będę upominać
    będziemy upominali
    będziemy upominać
    będziemy upominały
    będziemy upominać
    2 os. będziesz upominał
    będziesz upominać
    będziesz upominała
    będziesz upominać
    będziesz upominało
    będziesz upominać
    będziecie upominali
    będziecie upominać
    będziecie upominały
    będziecie upominać
    3 os. będzie upominał
    będzie upominać
    będzie upominała
    będzie upominać
    będzie upominało
    będzie upominać
    będą upominali
    będą upominać
    będą upominały
    będą upominać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. upominajmy
    2 os. upominaj
    upominajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. upominałbym
    bym upominał
    upominałabym
    bym upominała
    upominałobym
    bym upominało
    upominalibyśmy
    byśmy upominali
    upominałybyśmy
    byśmy upominały
    2 os. upominałbyś
    byś upominał
    upominałabyś
    byś upominała
    upominałobyś
    byś upominało
    upominalibyście
    byście upominali
    upominałybyście
    byście upominały
    3 os. upominałby
    by upominał
    upominałaby
    by upominała
    upominałoby
    by upominało
    upominaliby
    by upominali
    upominałyby
    by upominały

    bezosobnik: upominano by

    bezokolicznik: upominać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: upominając

    gerundium: upominanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: upominający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: upominany

    odpowiednik aspektowy: upomnieć

  • Rzosobowy + upominać +
    KOGO + (za CO)
    Rzosobowy + upominać +
    KOGO + (że ZDANIE | żeby ZDANIE)
    Rzosobowy + upominać +
    KOGO + (MOWA WPROST)
  • Z przedrostkiem u- od  pominać . Od XIV w. obserwowany jest wielokierunkowy rozwój znaczeniowy: 'zwracać uwagę, przestrzegać, przywoływać do porządku; przypominać komuś o jego obowiązkach; napominać, karcić'. W st.pol. 'wzywać, namawiać do jakiegoś działania albo przestrzegać przed działaniem', 'domagać się czegoś, przypominać o swoich pretensjach, występować ze skargą do sądu', 'wypominać coś komuś, czynić wyrzuty' (Bor). Zob.  pomnieć 

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 25.06.2014